Nog twee jaar

Nog twee jaar te gaan. Mijn sterfdatum is voorspeld op 27 februari 2022, de 25.355ste dag van mijn leven. Die valt op een zondag. Zal onze huisarts wel in een weekend bereid zijn tot euthanasie? Ik betwijfel het. Ik gun de man graag zijn vrije dagen. Daags tevoren begint hier trouwens ook nog carnaval. Je kunt in deze dagen beter niet doodgaan, want dan ligt het normale leven helemaal plat; niet leuk voor vrouwlief en de kinderen. Volgens mij is onze huisarts geen carnavalsvierder. De kans lijkt mij reëler dat hij dan met zijn gezin op wintersport is; want net dat weekend begint in Midden- en Zuid-Nederland de voorjaarsvakantie. Het lijkt mij overigens niet echt leuk om dood te gaan wanneer de eerste krokussen opkomen en hun frisse kopjes vol verwachting hemelwaarts richten.

Dagelijks horen mensen dat zij nog maar kort te leven hebben. Het leven staat dan uiteraard op zijn kop. Een voormalige collega adviseerde zijn patiënten desalniettemin om toch maar zo normaal mogelijk door te leven. Wanneer je een paar miljoen hebt gewonnen, schijn je hetzelfde advies te krijgen. Ik zou dat niet kunnen. Er zijn mensen die – wanneer het kan – ’t er nog even van willen nemen. Wat staat er op je bucketlist? Weekendje New York, etentje in een sterrenrestaurant, samen het laatste stuk naar Santiago de Compostella lopen, een trip naar de Azoren…? ‘Bezing het leven alsof je morgen dood zou gaan,’ luidt het devies van de Franse zanger Michel Fugain in een van zijn hits. Mahatma Gandhi gaf er een eigen draai aan: ‘Leef alsof je morgen zal sterven, leer alsof je eeuwig zult leven.’

Ik ben meer van het type ‘wanneer het tóch moet, dan maar meteen’

Tussen ‘nog maar kort te leven hebben’ en je concrete sterfdatum kennen zit in mijn gevoel nog een wezenlijk verschil. Een goede vriend met uitgezaaide darmkanker was er zo slecht aan toe dat hij euthanasie overwoog. Maar hij zag er nog meer tegenop om een concrete datum voor zijn overlijden te bepalen. Ik ben meer van het type ‘wanneer het tóch moet, dan maar meteen’. Wanneer ik inderdaad op 27 februari 2022 het loodje leg, dan zal vanaf nu geen dag meer normaal verlopen. Misschien is dan de tijd aangebroken om de vurige wens van vrouw en kinderen in te willigen: weg met álle troep die je hebt gemaakt. Wanneer je het leven als een zinloze exercitie beschouwt, is het inderdaad niet netjes de zooi die jij hebt veroorzaakt door anderen te laten opruimen.

Mijn sterfdatum is bepaald door op de populaire site https://www.toekomst-voorspellen.nl/sterfdatum mijn naam, geslacht en geboortedatum in te vullen. Er wordt dus niet gevraagd naar medische gegevens en lifestyle. Ons lot trekt zich hiervan immers toch niets aan. Het lot blijkt wel uiterst gevoelig voor jouw naam. Het invoeren van mijn pseudoniemen leverde – met dezelfde geboortedatum en het geslacht – verschillende sterftedata op: 6 januari 2033 voor Patrick Bosboom, 12 juli 2039 voor Alexander van Es, 15 oktober 2042 voor Michel van Hout en 17 december 2044 voor Ted Rannal, mijn oudste pseudoniem. Valt deze site daarmee door de mand? Ik weet het niet: de toekomst zal het leren. De Latijnse uitdrukking ‘Nomen est omen’ blijkt dus nog steeds te gelden. Hiermee drukten de Romeinen uit dat de naam van iemand iets zegt over zijn lot.

PS
Kort voordat deze blog werd ingestuurd, liet ik nogmaals mijn sterfdatum berekenen. Toen rolde er 6 september 2052 uit. Oh hemeltje: dan ben ik bijna honderd jaar. Alsjeblieft niet!  

Delen