‘Nooit voor de kick’

Dennie Wulterkens, directeur van Opleidingsinstituut Spoedeisende Geneeskunde VvAA, was in een vorig leven ambulanceverpleegkundige. Een interview over leven en dood. En over hoe je daarmee omgaat. 

Tekst: Richard Hassink | Beeld: Herbert Wiggerman/DB

Hij heeft het nooit voor de kick of de adrenaline gedaan, zegt oud-ambulanceverpleegkundige Dennie Wulterkens. “Dat je onder – vaak – hoge druk in een kort tijdbestek het maximale eruit haalt en daarmee voor een medemens het verschil maakt, daar ging het mij om.”

Wulterkens werkte van 1984 tot 2004 als verpleegkundige op de ambulance en deed in die jaren talloze vakcursussen. In de directiekamer van Opleidingsinstituut Spoedeisende Geneeskunde VvAA in Houten praat hij met veel passie over zijn vroegere carrière. Een heldenstatus als levensredder was voor hem geen drijfveer. Integendeel misschien wel. “Ik heb weleens meegemaakt dat we een patiënt het leven redden, maar dat de samenwerking tussen hulpverleners erg stroef verliep. Het resultaat was goed, maar ik voelde me er heel slecht bij, omdat het ook verkeerd had kunnen aflopen. Aan de andere kant heb ik ook meegemaakt dat we de patiënt niet konden redden, maar dat de medische hulpverlening zo gesmeerd liep dat ik toch met een goed gevoel de dag afsloot. Het klinkt misschien wrang, maar in dit werk moet je je realiseren dat je niet altijd iedereen kunt redden, mensen gaan dood.”

Lees verder (pdf).