Nu bijsturen

Ik mag aannemen dat het iedereen nu toch duidelijk is dat het zorgstelsel moet veranderen. Het is te complex en leidt tot ontmenselijking van de zorg. Recente publicaties van Het Roer Moet Om (HRMO), over hoe we omgaan met kwetsbare patiënten, toont pijnlijk het falen van het huidige systeem aan. De keuzevrijheid van de patiënt en de relatie die hij heeft met zijn zorgverlener moeten het uitgangspunt zijn voor nieuwe regelgeving.

Voor de noodzakelijke verandering hierin is mijn hoop nu gevestigd op de Contourennota die de overheid komend voorjaar zal presenteren. Ik heb al vaker gepleit voor volledige keuzevrijheid, meer tijd voor de patiënt en meer tijd voor overleg tussen zorgverleners; het huidige bekostigingsstelsel biedt hier veel te weinig ruimte voor. De prestatiebekostiging moet zodanig zijn dat die de patiënt volgt om te bepalen waar behandeling optimaal kan plaatsvinden, in een instelling of thuis. Dat zal leiden tot veel meer gepersonaliseerde zorg en zal de regionale samenwerking en samenhang versterken. 

Afspraken hebben nauwelijks nog relatie met de praktijk

Er is vaak en veel gesproken over marktwerking, maar ik heb me vaak de vraag gesteld of er met de huidige budgetsystematiek nog wel sprake is van marktwerking. In ieder geval niet tussen zorgverzekeraars onderling en ook niet tussen zorgverzekeraars en zorgverleners. Alle afspraken zijn vastgetimmerd in hoofdlijnenakkoorden en hebben nauwelijks nog relatie met de praktijk. Ze dienen louter voor kostenbeheersing. 

Zelf ben ik actief bezig met verlaging van de administratieve lastendruk en regelgeving. Ik ben ervan overtuigd dat we al op korte termijn een groot aantal interventies in ons zorgstelsel moeten invoeren en dat we niet hoeven te wachten tot volgende verkiezingen en nieuwe coalities.

We kunnen geen tijd meer verspillen. We moeten samen zien te voorkomen dat we een ‘stikstofprobleem’ in de zorg krijgen. Het systeem kraakt aan alle kanten, we moeten bijsturen nu het nog kan.