Nuancering
De zorgverzekeraars hebben hun contractering voor de ziekenhuiszorg weer niet op orde, stelt de Consumentenbond. Lastig voor die verzekerden die geen restitutiepolis hebben en die op 12 november geen dag verloren willen laten gaan om hun zorgverzekeringspolis voor 2018 te kiezen. Wel zou het schappelijk zijn als de Consumentenbond deze jaarlijks terugkerende boodschap eens voor één keer in zijn juiste context zou plaatsen door te stellen dat de zorgverzekeraars én de ziekenhuizen de contractering weer niet op orde hebben. Waar twee partijen onderhandelen hebben ook twee partijen een verantwoordelijkheid om die onderhandelingen op tijd tot een conclusie te brengen. Door te stellen dat slechts één partij zich niet aan die afspraak houdt, gaat toch wat van de nuance verloren.
Waar twee partijen onderhandelen hebben ook twee partijen een verantwoordelijkheid om die onderhandelingen op tijd tot een conclusie te brengen
Nuancering is er inmiddels wel over de berichtgeving over de reserves die de zorgverzekeraars aanhouden. In Medisch Contact stelde Marcel Levi begin deze maand dat de bodem van de schatkist van de zorgverzekeraars een dubbele bodem zou zijn. Ook Frida van den Maagdenberg (financieel bestuurder AMC) stelde dat het allemaal wel meeviel en dat de zorgpremie best een paar tientjes omlaag kon. In een draadje van twaalf opeenvolgende Twitterberichten kraakte Ivo Knotnerus op 8 november een aantal kritische noten over beider opvattingen.
Maar daar blijft het niet bij, want ook Bruno Bruins, VWS-minister voor medische zorg, mengt zich nu in de discussie. In een brief aan de Tweede Kamer laat hij weten de kritiek op de zorgverzekeraars niet te delen en legt hij ook uit waarom niet. De hoge solvabiliteit die zorgverzekeraars aanhouden helpt om schommelingen in de premie te voorkomen, stelt hij. Dat die zich zouden voordoen als de zorgverzekeraars in één keer een forse greep in hun schatkist deden ligt voor de hand. De zorgkosten zullen de komende jaren immers niet gaan dalen. Integendeel.
3 reacties
Misschien moeten we eindelijk eens de weeffouten uit het stelsel halen. De restitutiepolis hoort niet thuis in de Basisverzekering, maar hoort thuis in de aanvullende verzekering. Voor weinig geld konden de mensen met een dikkere portemonnee destijds op basis non-selectie instappen voor een restitutie Basispolis. En het premieverschil bedraagt nog steeds nog een € 5,- per maand. Kijk ook naar de procentuele premies, de werkgeversbijdrage en over welke salarissen dit wordt geheven. Dit is geen solidariteit naar draagkracht, want de modale en bovenmodale inkomens blijven buiten schot. Ik noem dat “omgekeerde solidariteit”.
Cock de Graaf
14 november 2017 / 17:59Ik ben het niet met de strekking van de column eens. Het is in de geest van het stelsel de verantwoordelijkheid van de ZV om voldoende zorg in te kopen. Het is niet de verantwoordelijkheid van zorgaanbieders om met elke verzekeraar een contract te sluiten.
Alberts
15 november 2017 / 15:54@Alberts: Bedenk wel even dat ik het in deze blog heb over de ziekenhuizen. Die kunnen het zich financieel echt niet veroorloven om contractloos te werken. Maar aan de andere kant: ze kunnen wel macht uitoefenen, zeker als ze werken in een omgeving met beperkte concurrentie.
Frank van Wijck
15 november 2017 / 19:30