Omdenken

“Het blijft bijzonder dat we het ziekenhuis zien als het centrum van veel gezondheidszorg, terwijl dat het huis van de patiënt zou kunnen zijn. Dat wij naar de patiënt toe komen vind ik een logischer stap dan dat de patiënt nog meer moet investeren terwijl hij of zij al ziek is.” Ik weet niet wat u van dit citaat vindt, maar persoonlijk vind ik het een tekst om vrolijk van te worden. Er spreekt een onweerlegbare logica uit waaraan de zorg zich heel lang veel te weinig gelegen heeft laten liggen.

Het citaat is van internist-hematoloog Eva de Jongh van het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht en het gaat over het project ‘Hematologie aan huis’. Inmiddels al honderd hematologische patiënten krijgen hun medicatie aan huis bezorgd, kunnen thuis of in hun directe omgeving bloed laten prikken en hebben via beeldbellen contact met hun behandelaar. Enerzijds oudere patiënten, voor wie een bezoek aan het ziekenhuis een behoorlijke bezoeking is. Anderzijds jonge mensen, die liever de ziekte aan hun leven aanpassen dan andersom. Mensen die geen behoefte hebben aan wat kinderarts Patrick van Rheenen eerder zo treffend een ‘hallo tot ziens’-consult noemde.

‘Liever de ziekte aan het leven aanpassen dan andersom’

De Jongh noemt het “een beweging die we niet meer zouden moeten willen stoppen.” Eigenlijk is dat te zwak uitgedrukt. Het is een beweging die voor alle disciplines waarop het toepasbaar is niet meer ter discussie zou mogen staan, als aan alle voorwaarden van zorgvuldigheid en veiligheid is voldaan. Het is patiëntvriendelijk en kostenbesparend. Het is de juiste zorg op de juiste plek.

Delen