Onder het vergrootglas

“Hoe geloofwaardig is meneer Damen?”, vroeg SP-Kamerlid Renske Leijten gisteren in Het Parool. Een begrijpelijke vraag in het licht van de dood van de negentienjarige zwaar gehandicapte Mandy Drent in Cordaan-locatie De Werf in Amsterdam Noord. Uit de rapportages die Cordaan zelf opstelde of liet opstellen, kwam naar voren dat het adequaat had gehandeld. Maar de Inspectie voor de Gezondheidszorg kwam na onderzoek tot een heel andere conclusie. Het weerwoord van bestuurder Eelco Damen: “Ik denk dat de gemaakte fouten in de eerdere rapporten niet aan bod kwamen door een andere manier van bevragen bij de inspectie, die nieuwe feiten opleverde” klinkt als heel veel omhaal van woorden. Eigenlijk staat hier gewoon: “Als we beter ons best hadden gedaan, hadden we de feiten zelf ook wel boven tafel kunnen krijgen.”

Het gevolg: de reputatie van Cordaan is naar de knoppen, de ouders van Mandy hebben aangifte gedaan tegen de organisatie en het openbaar ministerie overweegt vervolging. Wat dit alles betekent voor het vertrouwen van de ouders van andere cliënten in Cordaan, en voor het vertrouwen van de medewerkers in hun werkgever, laat zich raden.

Renske Leijten wil actie, maar lijkt daarin een beetje te struikelen over haar eigen voortvarendheid. In hetzelfde nieuwsbericht pleit ze namelijk én voor sluiting van De Werf én voor verscherpt toezicht. Dat is dubbelop. Als De Werf gesloten wordt heeft verscherpt toezicht weinig zin meer. Sluiting is ook wel een erg vergaande maatregel bij de dood van één cliënt – hoe gruwelijk zo’n incident ook is – zelfs als sprake is van een verwijtbare dood. Maar dat Cordaan moet bewijzen dat het structurele stappen zet, die waarborgen dat een soortgelijk incident zich niet nogmaals kan voordoen, is duidelijk. De Inspectie is nog niet klaar met Cordaan.

Delen