Onder nul

Intrakoop liet gisteren in een persbericht een bommetje vallen over de kosten van de gezondheidszorg. Die stijgen nog steeds en in de afgelopen jaren deden ze dit het meest in de ziekenhuiszorg: maar liefst bijna 30 procent. In een factsheet geeft Intrakoop verdere duiding bij dit cijfer, waarbij het de ziekenhuiskosten ook afzet tegen de andere zorgsectoren.

Enige nuancering is op zijn plaats. Ten eerste natuurlijk dat het gaat om data over de jaren 2011 tot en met 2017. Maar in de tweede plaats zeker ook dat in die jaren de overstap is gemaakt naar integrale bekostiging, waarbij de omzet van de vrijgevestigde medisch specialisten deel is gaan uitmaken van de omzet van het ziekenhuis. En in de derde plaats de volumegroei aan dure geneesmiddelen die in de ziekenhuisomzet moet worden meegeteld.

Het is de bedoeling dat het aandeel ziekenhuiszorg in de zorg als geheel krimpt

Valt wel mee dus? Nou nee, dat toch ook weet niet. Zelfs als met deze factoren rekening wordt gehouden, is de reële kostenstijging in de ziekenhuissector nog steeds veel hoger dan in de andere sectoren. Terwijl het nu juist de bedoeling is dat stappen worden gezet in ‘de juiste zorg op de juiste plek’. Dus: om de zorg te verplaatsen naar dichtbij de mensen thuis, (duurdere) zorg te voorkomen en waar mogelijk zorg te vervangen door eHealth.

Kort gezegd: het is de bedoeling dat het aandeel ziekenhuiszorg in de zorg als geheel krimpt. Het hoofdlijnenakkoord medisch-specialistische zorg 2019-2022 toont realisme over de snelheid waarmee dit mogelijk is, door voor 2022 uit te komen op een groei van nul procent. Is de sense of urgency er nu bij de ziekenhuizen om aan die doelstelling mee te werken en vervolgens in de jaren na 2022 ook door die nullijn heen te breken?