Ondoordachte kritiek

Zullen we maar gewoon 17 procent van ons BNP aan zorg gaan uitgeven, net als in de Verenigde Staten? Volgens SP-Kamerlid Henk van Gerven is dat helemaal zo’n gek idee nog niet. Het land verkeert door die hoge zorguitgaven niet in een economische crisis, stelt hij. Het kan dus best.

Een ongenuanceerde uitspraak natuurlijk, want Van Gerven vergeet hierbij gemakshalve even dat een groot deel van de Amerikanen onder- of onverzekerd is en dus helemaal geen gebruik kan maken van die peperdure zorg zonder daar uit eigen zak voor te betalen. Natuurlijk is het ‘een politieke stellingname’ dat alle zorg vergoeden op termijn niet vol te houden is, maar het is wel een politieke stellingname die hout snijdt. Alle geld dat naar één beleidsthema gaat, kan immers niet naar andere zaken die we als samenleving ook geregeld willen hebben. Frits Bolkestein maakte dit (in een discussie acht jaar geleden over bezuinigingen op kunst en cultuur) al ondubbelzinnig duidelijk.

Het burgerforum dat moet gaan meedenken over keuzes in de zorg een schaamlap noemen, zoals Van Gerven doet, is natuurlijk onzin. Als je er toch kritiek op wilt uiten, kun je hooguit stellen dat het een wat erg late wiedergutmachung is voor het feit dat bij de totstandkoming van het huidige zorgstelsel de beloofde gelijkwaardige driehoek tussen zorgaanbieders, zorgverzekeraars en zorgconsumenten niet tot stand is gekomen. De Oldenzaalse notaris Wim Gaalman richtte in 2006 het Verbond van Zorgverzekerden op om dit te bewerkstelligen. Dat werd geen succes. In 2013 kondigde Stichting Trikolon aan hetzelfde doel na te streven, maar ook daar hoorden we al snel niets meer van. Of het nu wel gaat lukken, moeten we natuurlijk nog zien. Maar het initiatief van Zorginstituut Nederland al op voorhand afserveren slaat nergens op.

Delen