Oneliners

Het progressief oppositieakkoord van GroenLinks en PvdA  doet wenkbrauwen fronsen. Deels omdat het bol staat van grote woorden waarvan nog zeer de vraag is of er iets van terecht kan komen (en of beide partijen als puntje bij paaltje komt echt dezelfde koers zullen varen). Deels vanwege wat er in staat over de zorg.

Achter een knullig geformuleerde zin als ‘Een kilo frikandellen is goedkoper dan een kilo appels’ gaat een serieuze boodschap schuil over het onvermogen van het kabinet om mensen te ondersteunen in een gezond eetpatroon. Maar als je dat platslaat in zo’n oneliner (Je ziet ze bijna zitten bij het schrijven van het akkoord: ‘Kom jongens, denk even mee, hoe zeggen we dit pakkend. Frikandellen zeg je? Ja geweldig’) gaat die bedoeling verloren.

‘Het leven is geen oneliner. Politiek hoort dat ook niet te zijn’

Nog erger is ‘…verzekeraars en farmaceuten verdienen aan behandelingen’. Het verwijt dat zorgverzekeraars verdienen aan behandelingen is vrij potsierlijk in het licht van de kritiek die ziekenhuizen, huisartsen, apothekers en andere zorgverleners ieder jaar uiten over de contractonderhandelingen. De kern van die kritiek is nu immers niet bepaald: ‘We moeten van de zorgverzekeraars veel meer behandelen dan we aan kunnen’.

En de farmaceuten? Ja die verdienen aan wat ze op de markt brengen, en goed ook. Maar vraag iemand met kanker eens naar de waarde van targeted therapy. Vraag mensen met hiv, diabetes, astma, eczeem, hemofilie of reuma (to name but a few) hoe geneesmiddelen het hun mogelijk maken om kwaliteit van leven te behouden. Kijk naar de snelle ontwikkeling van coronavaccins.

Het leven is geen oneliner GroenLinks en PvdA. Politiek hoort dat ook niet te zijn. En als je dan toch oneliners wil gebruiken, zorg dan tenminste dat ze hout snijden.

Delen