Ons eigen risico
Tussen alle reacties op social media op het bericht dat het eigen risico volgend jaar mogelijk omhoog gaat van 385 naar 400 euro, zijn er maar weinig netjes. Alleen oud-Tweede-Kamervoorzitter Frans Weisglas houdt het beschaafd. ‘Dat zou zeer onverstandig zijn’, stelt hij. En dat is natuurlijk ook zo. Als het waar is, maakt de nieuwe coalitie geen vrienden met dit besluit.
Als het waar is, maakt de nieuwe coalitie geen vrienden met dit besluit
Toch zijn een paar kanttekeningen te plaatsen bij het bericht. In de eerste plaats dat volgens dezelfde berichtgeving de zorgtoeslag dan fors omhoog gaat. Dit biedt wel enige nuancering bij de reactie dat degenen ‘die het toch al het zwaarst hebben’ door de verhoging van het eigen risico het meest getroffen worden. In de tweede plaats is het goed om stil te staan bij de verklaring die voor de verhoging van het eigen risico wordt gegeven: dit zou vooral te maken hebben met de verwachte loonstijging in de zorg. Vreemd dat hierop door menigeen ook nogal cynisch wordt gereageerd. We gunnen ‘de handen aan het bed’ toch een betere beloning? Zij zijn het immers die voor ons zorgen als we ziek zijn, en die er dagelijks zijn voor onze kwetsbare ouders.
En er is een derde kanttekening: we willen nogal veel. We gebruiken dat eigen risico als boksbal, maar we willen wel dat overal in onze directe omgeving álle zorg beschikbaar is zonder daarin rationele keuzes te maken. We willen dat de onderwijssalarissen omhooggaan, alle salarissen trouwens. We willen dat wordt geïnvesteerd in betaalbare woningen en een goede infrastructuur. Enzovoort. Wat we alleen niet willen, is nadenken over onze keuzes en daaraan consequenties verbinden voor onze levensstandaard. Dan is het ook wel een beetje ons eigen risico dat het leven steeds duurder wordt.
2 reacties
Het zou heerlijk verhelderend zijn als er een politieke partij op zou staan die transparant durft te zijn en zegt:
Ja hoor, we gaan het ziekenhuis in (verzin een willekeurig dorp) financieel extra ondersteunen, maar dan stoppen we wel met de wegen onderhouden.
Of we verlagen het eigen risico, maar dan sluiten we wel alle perifere ziekenhuizen.
Of mijn favoriet: we verlagen de pensioenleeftijd naar 65 en dichten het pensioengat, maar dan betalende wel allemaal 20% meer belasting.
Elke keuze om ergens geld in te stoppen betekent dat het ergens anders vandaan moet komen. Laten we dat eerst eens accepteren.
Mooi dat je dit benoemt in deze discussie.
Bas van Pelt
7 september 2017 / 11:12Een PvdE (Partij van de Eerlijkheid), dat zou inderdaad mooi zijn. Het zijn trouwens treffende voorbeelden die je aanhaalt van wat die eerlijkheid dan zou moeten betekenen. Frits Bolkestein had het wel in zich om zulke dingen te zeggen. Maar op dit moment zie ik geen actieve politicus die het doet, zeker niet over de zorg.
Frank van Wijck
7 september 2017 / 19:16