Persoonlijk levensmotto

Het is een hot item in de media. Burn out onder medici. Het is hardnekkig aanwezig onder de specialisten, maar de aiossen hebben er nog meer last van. Het blijkt maar al te vaak dat het niet alleen met het werk te maken heeft. Ik krijg het gevoel dat iedereen, om wat voor reden dan ook. vindt dat hij/zij moet slagen in  werk of opleiding, dat hij/zij een druk sociaal leven moet hebben, dat hij/zij ieder moment van zijn kinderen wil meemaken en dat hij/zij er nog een uitdagende hobby naast wil doen.

Al die facetten moeten liefst tegelijk maximaal waargemaakt worden. Daar wringt de schoen natuurlijk. Het gemene is dat de (slechte) uitwerking daarvan het best zichtbaar wordt op het werk. Wat zou je kunnen doen om, ondanks deze grootse ambitie, toch het plezier in het werk te behouden.

Hoe hou je, ondanks hoge ambities, toch plezier in je werk?

Ik las in ‘Onze identiteit bestaat uit zo veel meer dan een baan’ door Christel Don in NRC Handelsblad dat we moeten oppassen dat we van onze passie onze baan maken, of andersom. Dit kan te hoge verwachtingen geven van ons werk, met alle gevolgen van dien.

Ondertussen ben ik binnen GRIP aan de slag gegaan met mijn ‘innerlijke why’. Ik werd gerustgesteld. Want is mijn werk mijn passie? En zit ik er dan in met een harmonieuze of met een obsessieve passie? En wat is dan mijn mindset? Ben ik een ‘destiny believer’ of heb ik de meer aantrekkelijke ‘growth mindset’.

Gelukkig heeft GRIP het niet over de overgewaardeerde passie maar over de ‘innerlijke why’, je persoonlijke levensmotto. Mensen die dat hebben, zijn gelukkiger en hebben meer energie. En mensen die gelukkiger zijn en energie hebben etc, etc.

Blijf je bewust van waarom je doet wat je doet

De module liet mij in een kort tijdsbestek een proces doorlopen waarin ik inzicht kreeg dat het niet alleen gaat om wat je doet of om hoe je het doet. Het gaat erom dat je bewust blijft waarom je doet wat je doet.

Binnen de module mocht ik in de eerste plaats bedenken wie er op mijn afscheid van het werk bij mijn pensionering zou mogen spreken, en wat ik zou willen dat er gezegd zou worden. Goh, wat grappig. En als tweede mocht ik bedenken waar mijn motivatie vandaan komt, waar ik energie van krijg, wie mijn rolmodel is en waar ik trots op ben. Waar gaat dit naar toe? Ten derde mocht ik aangeven waar ik vaak complimenten over krijg en welke toegevoegde waarde ik in een groep heb. Ik stijg bijna op.

Met het opschrijven van deze inspiratiebronnen probeer ik mijn innerlijke why te ontdekken: “Ik wil voor mensen klaar staan en hen kunnen steunen. Het inspireert mij om niet altijd de geijkte paden te bewandelen. Ik hou ervan om met de tijd mee te gaan in vernieuwingen. Ik vind het fantastisch om mensen meer te laten doen dan ze van zichzelf hadden verwacht. Ik wil kunnen lachen.”

Daar is ‘ie dan. Ik kan hiermee verder en het bevestigt mij dat ik op de juiste plek zit. Binnen deze innerlijke why, kan ik zo veel kanten op.

Ben je op je werk alleen nog ballen in de lucht aan het houden, hou  dan niet vast aan een verkeerde passie of roeping, maar ga op zoek naar je oorspronkelijke levensmotto.

Lees ook het interview met Damiaan Denys uit NRC-handelsblad: ‘Het is niet normaal om mooi en succesvol te zijn en alles onder controle te hebben’.