Politiek realisme

We horen het vaak: ‘Werd ons land maar bestuurd door vakmensen, in plaats van door bestuurders zonder vakinhoudelijke kennis’. Onder vakmensen uit de zorg lijkt de behoefte om hieraan gehoor te geven nog niet heel groot.

Bij de Piratenpartij staat vertrouwensarts Leontien Wafelman op de lijst, maar we moeten nog zien of deze partij een zetel haalt. Hetzelfde geldt voor NLBeter, met als lijsttrekker psychiater Esther van Fenema. Ook de toekomst van Forum voor Democratie is onduidelijk, en arts Nicki Pouw-Verweij is uit de partij gestapt. Bij de SP is voormalig huisarts Henk van Gerven niet opnieuw verkiesbaar.

Andere politieke partijen lijken weinig behoefte te hebben aan vakmensen uit de zorg. Huidig Kamerlid Judith Tielen van de VVD maakt afgaand op de peilingen met haar 27e plek wel een reële kans om in de Kamer te komen. Maar arts Efraïm Hart hoeft er met zijn 18e plaats op de lijst van de ChristenUnie niet op te rekenen. Hetzelfde geldt voor Wim van Duijn met zijn 13e plek op de SGP-lijst. En bij het CDA haalde voormalig Verenso-voorzitter Nienke Nieuwenhuizen niet de kandidatenlijst.

‘Zeggenschap over het eigen werk is nog geen politieke zeggenschap’

Blijft over die andere nieuwkomer naast NLBeter: Zorgend Nederland. Ondernemer Jos de Blok stelt: “Als professionals echt zeggenschap krijgen over hun werk, krijg je betere, duurzamere en doelmatigere uitkomsten.” Zelfsturende teams laten zien dat dit waar kán zijn, al zijn er ook voorbeelden van organisaties die weer op die zelfsturing zijn teruggekomen. Bovendien: zeggenschap over het eigen werk is nog geen politieke zeggenschap. En politieke zeggenschap van zorgprofessionals is nog geen garantie dat zorgprofessionals in het veld veel meer zeggenschap over hun werk krijgen. Politiek is ook een vak, en je moet de coalitiepartners waarvan je afhankelijk bent weten te bespelen. Als je al onderdeel wordt van de coalitie.

Delen