Preventie

Preventie is op de eerste plaats van belang voor onze gezondheid maar ook voor de portemonnee van ons als burger. We horen steeds vaker het bericht dat ziekte en vergrijzing voor veel kosten zorgen. Hierop inspelen is dus van groot belang. Gezond ouder worden willen we allemaal.

Preventie kent vele vormen.  Er is sinds kort een Nationaal Preventieakkoord waarbij velen betrokken zijn. De verantwoordelijkheid en kosten van preventie kunnen liggen bij de burger zelf, maar ook gemeentes en zorgverzekeraars moeten zich hiervoor inspannen. Verschillende samenwerkingsvormen zijn er al actief. Er is ook een subsidieregeling Preventiecoalities om activiteiten voor risicogroepen te stimuleren.

Je kunt je voorstellen dat zorgverzekeraars dit item belangrijk vinden voor hun klanten en voor hun portemonnee. En dat ze hopen daar ook de komende jaren zelf de vruchten van te plukken. Maar hoe verhoudt dit alles zich tot het stimuleren door de overheid om jaarlijks goed te kijken of je als klant bij een andere zorgverzekeraar beter uit bent? Waarom zou een verzekeraar zich inspannen voor preventie wanneer die niet weet of hij daar zelf voordeel bij heeft? De overheid geeft tonnen uit aan campagnes om ons aan te sporen met onze zorgpolis aan de slag te gaan. Volgens gedragspsycholoog Marijke van Putten is dat om te voorkomen dat de zorgmarkt op slot gaat. En dat er dan niet genoeg te kiezen zou zijn.

Waarom moeten we eigenlijk blij zijn wanneer het aantal overstappers stijgt?

Hoe geïnteresseerd zijn verzekeraars in preventie? En hoe pakken ze bijvoorbeeld de inkoop van de leefstijlcoach op en van zorg in de eerste lijn waarin veel aan preventie wordt gedaan? Ik las dat de vergoeding voor de leefstijlcoach, die sinds kort in het basispakket zit, niet altijd goed geregeld was. En de inkoop van zorg in de eerste lijn verloopt steeds stroever.

Waarom moeten we eigenlijk blij zijn wanneer het aantal overstappers stijgt? Komt die stijging doordat veel collectieve verzekeringspolissen zijn vervallen (die trouwens veelal helemaal niet goedkoper bleken) of komt het door stijgende onvrede? Komt het doordat mensen minder te besteden hebben en denken dat een afgepast pakket beter bij hen past? Of kijkt men inmiddels ook hoe zorgverzekeraars omgaan met zorgaanbieders?

Zorgverzekeraars Nederland berichtte dat in 2017 6,2 procent van alle verzekerden was overgestapt en dit jaar 6,6 procent. Dat getal kon nog iets stijgen omdat de exacte cijfers nog niet bekend zijn. Voorzitter Rouvoet vond dit een mooi bericht en bewijs van dat er wat te kiezen valt. Maar hoevelen zitten daarop te wachten?

Het stimuleren van overstappen door het ministerie van VWS blijf ik een vreemde zaak vinden. We worden aangesproken op berekenend gedrag en het geeft veel onrust en onzekerheid. Dat men goed naar het verzekerd pakket kijkt begrijp ik. Zeker omdat je eigen situatie maar ook die van de inkoop van de verzekeraar veranderd kan zijn.

Maar zou het niet méér lonen om een langdurige relatie op te bouwen met je zorgverzekeraar? En loont het daadwerkelijk dat er zo veel spelers op de markt zijn? Wordt de zorg er goedkoper van en worden zorgaanbieders uitgedaagd of juist tegen elkaar uitgespeeld? Dit alles blijf ik me afvragen, zowel als zorgvrager alsook als aanbieder. Misschien heeft u het antwoord.