Renée Velde (1961-2019)

Op 16 november overleed op 58-jarige leeftijd psychiater Renée Velde. Zij was een bevlogen en gedreven vakvrouw, geliefd bij patiënten en collega’s. “Renée was uit bijzonder hout gesneden.”

Tekst: Wout de Bruijne  

Ondanks haar altijd broze gezondheid bleef psychiater Renée Velde zich tot het echt niet meer ging, energiek inzetten voor haar patiënten. “Haar werkmoraal was bewonderenswaardig”, zei een van haar collega’s tijdens de herdenkingsbijeenkomst. “Zij gebruikte haar gezondheid nooit als excuus.” 

De keuze voor haar latere specialisatie tot psychiater was Renée Velde mede ingegeven doordat zij na de middelbare school in Zutphen eind jaren zeventig in eerste instantie werd uitgeloot voor geneeskunde. Als alternatief volgde zij twee jaar lang de opleiding tot B-verpleegkundige bij een grote ggz-instelling nabij Zutphen. In die tijd groeide haar belangstelling voor de geestelijke gezondheidszorg.  

Na de studie geneeskunde die zij vervolgens in Nijmegen deed, werkte zij enige tijd bij de medische dienst van de ANWB Alarmcentrale in Den Haag, Lyon en Barcelona. “Zij genoot van de afwisseling in dat werk”, herinnert haar man Wolfgang Keller zich.  

‘ Zij gebruikte haar slechte gezondheid nooit als excuus’

Renée Velde keerde daarna terug in de geestelijke gezondheidszorg, ditmaal bij het Riagg in Den Haag. In die tijd besloot zij zich te specialiseren tot psychiater. Dat deed zij bij het Erasmus in Rotterdam en bij GGZ Delfland in Delft. 

Haar eerste ‘werkplaats’ als psychiater was blijvend, de rest van haar leven werkte zij bij GGZ Rivierduinen in Leiden. Wel bleef zij, op verzoek, ook betrokken bij Delfland. Zij werkte daar op de crisisdienst, niet zelden in de weekenden. “Dat is tekenend voor Renée”, zegt  Renske de Reus, directeur behandelzaken bij Rivierduinen. “Ondanks haar slechte gezondheid, zei zij zelden nee als gaten in roosters moesten worden gevuld. Ik probeerde haar daarin weleens af te remmen, maar dat lukte zelfs haar man niet. Ze was bijzonder collegiaal.”

Bijzonder noemt De Reus ook de wijze waarop Renée Velde in haar werk stond. “Zij werkte op de afdeling acute opname (HIC) en daar is het vaak hectisch. Je moet uit speciaal hout gesneden zijn om daar te kunnen werken en dat was Renée. Ze deed het werk graag, was humoristisch en bouwde warme banden op met haar patiënten, waaronder veel zorgmijders, en was geliefd bij het verpleegkundig team.” 

Ook Emile Barkhof, voormalig geneesheer-directeur bij Rivierduinen heeft goede herinneringen aan Renée Velde. “Zij was een markante persoonlijkheid die van haar hart geen moordkuil maakte. In meningsverschillen was zij karakteristiek stellig. Een bevlogen mens.” 

In haar vrije tijd genoot Renée Velde samen met haar man van opera, klassieke muziek en cultuurtrips naar diverse steden en landen. Zo’n drie jaar geleden werd haar wereld snel kleiner en volgden nare diagnoses elkaar snel op. Zij toonde desondanks steeds opnieuw vechtlust, totdat zij vorig jaar definitief moest capituleren. Wat blijft zijn dierbare herinneringen bij haar man, haar patiënten en collega’s. Renée Velde heeft haar lichaam ter beschikking gesteld aan medisch onderwijs en wetenschap. 

Delen