Reputatiemanagement

Inspecteur-generaal Ronnie van Diemen zegt te hopen en verwachten dat zorginstellingen binnen twee tot drie jaar zelf informatie naar buiten gaan brengen over calamiteiten. De hoop deel ik, de verwachting helaas toch wat minder.

Van Diemen heeft gelijk als ze stelt dat openheid de sector helpt om te leren van fouten en zo de kwaliteit van zorg te verbeteren. Maar heeft een individuele instelling waarin zich een calamiteit voordoet wel de behoefte heeft om de kwaliteit van zorg in de hele sector te verbeteren? Het feit dat de Inspectie inmiddels al meer dan veertig meldingen heeft ontvangen over zwijgcontracten in de zorg doet vermoeden dat veel instellingen liever een calamiteit zo snel en volledig mogelijk onder het tapijt vegen dan dat ze het een ander gunnen er wat van te leren.

Eén opmerking die Van Diemen maakt, is bijzonder relevant. Ze zegt dat er al zorgaanbieders zijn die informatie over fouten naar buiten brengen in hun jaarverslagen, en dat die instellingen er verbaasd over zijn dat de media daarover vervolgens helemaal geen ophef maken. De conclusie ‘niemand leest jaarverslagen’ lijkt mij wat te simpel om dit te verklaren. Ik denk dat Van Diemen gelijk heeft als ze stelt dat media en burgers niet per se aanslaan op negatieve informatie, zolang er maar niet geheimzinnig over wordt gedaan. Ik denk ook dat ze gelijk heeft als ze stelt dat bestuurders en leiders van medische en verpleegkundige staven samen moeten optrekken om de afrekencultuur te vervangen door een verbetercultuur. Ze had er alleen nog aan kunnen toevoegen dat het een idee is om hen gezamenlijk naar een cursus reputatiemanagement te sturen. Haar opmerking over het niet aanslaan van media en burgers op negatieve informatie illustreert perfect hoe waardevol dit zou zijn.

Delen