Roerige tijden in de ggz
Webredactie | 1 december 2014
Het zijn roerige tijden voor de ggz. Niet alleen de transitie van de jeugdzorg naar de gemeente zorgt voor onrust, maar ook de ontwikkelingen rond de contractering door de zorgverzekeraars. De daarbij gehanteerde omzetplafonds hebben ingrijpende gevolgen.
Wanneer een behandelaar het omzetplafond heeft bereikt, kan hij geen nieuwe cliënten aannemen en heeft hij de verplichting om (zonder vergoeding) de huidige cliënten door te behandelen. De Tweede Kamer heeft de – krappe – omzetplafonds inmiddels besproken. Tot een concrete oplossing heeft dat nog niet geleid. Heeft u behoefte aan advies, dan kunt u contact opnemen met de juridische helpdesk, 030 247 49 99 (optie 2).
1 reactie
Een omzetplafond invoeren in een stelsel met ‘echte marktwerking’ is absurd. De wijze van tot stand komen van de omzetplafonds is bovendien niet transparant en verschilt per ZV. Er is geen hond die dat controleert dus geef de ZV één reden het niet te doen en het geld in de pocket te houden.
Het omzetplafond geldt ook voor mensen met een restitutiepolis die daarmee nu al een wassen neus is. Het omzetplafond zegt ook Het stimuleert dus geen innovatie, selecteert niet op kwaliteit en beperkt de keuze van de patiënt ongeacht of die daar extra voor betaalt of niet – dat is misleiding.
Het zorgplafond is daarmee een ondermijning van de vrije markt. Wanneer een ZV onaangekondigd en niet transparant tot wel 80% omzetplafonds kort – zoals Achmea nu doet (zie persbericht NVvP en LVVP) – rekent zo’n verzekeraar erop dat de GGZ aanbieder vanwege zijn beroepsethiek gratis en voor niets de verzekerde doorbehandelt. Men legt het bedrijfsrisico volledig bij de zorgaanbieder, good gouvernance is een term die men niet kent. De GGZ heeft een traditie van de patiënt voorop, en dat nekt ze nu. Ik ken geen tandarts die mij door behandelen wil als ik niet meer betaal, dus deze emancipatie moet de GGZ maar gaan maken. Er zijn al GGZ instellingen en praktijken met wachtlijsten per verzekeraar en doorbehandelen zonder daarvoor betaald te worden doe ik ook niet meer, ik verwijs patiënten naar hun ZV; het is niet anders.
Eén lichtpuntje is dat dit een keer ophoudt want voor niets werken houdt niemand vol. Ik reken nog op een paar zware jaren tot de wal het schip wel moet keren.
Alberts
2 december 2014 / 09:13