Samen beslissen

In reactie op mijn blog van afgelopen vrijdag (Kwaliteit meneertje) over kwaliteitsindicatoren in de zorg liet Jacquelien Noordhoek van de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting me via Twitter dit weten: ‘Bij CF is de patiëntenorganisatie er niet alleen bij betrokken, maar zit in de stuurgroep en schrijft/searcht mee’. Zo hoort het natuurlijk ook. Als je tot kwaliteitsindicatoren wilt komen die iets zeggen over wat de patiënt heeft aan de behandeling die je biedt, dan kun je onmogelijk om die patiënt heen.

Het is dan ook triest dat de betrokkenheid van patiënten bij de totstandkoming van kwaliteitsindicatoren nog lang geen gemeengoed is, en dat veel beroepsverenigingen nog steeds vooral blijven hangen in de ontwikkeling van structuur- en procesindicatoren. Beslist nuttig natuurlijk als je je werkwijze zodanig kunt verbeteren dat je het risico op postoperatieve wondinfecties tot het minimum beperkt. En ook waardevol als de behandelaar een behandeling optimaal volgens de stand van de wetenschap weet uit te voeren. Maar zet ook de volgende stap, want de patiënt zal er vooral van uitgaan dat die behandeling in zijn individuele geval positieve gevolgen voor zijn kwaliteit van leven moet hebben.

Bij het opstellen van kwaliteitsindicatoren kun je onmogelijk om de patiënt heen

Wel verdient de vraag de aandacht of patiëntenorganisaties altijd voldoende professioneel zijn om de rol te vervullen die CF-patiënten blijkbaar in staat zijn geweest om naar zich toe te trekken. Behandelaars die patiënten willen betrekken bij de ontwikkeling van uitkomstindicatoren, moeten wel gebruik kunnen maken van patiënten die hierin een rol van betekenis kunnen spelen. ‘Ik denk dat veel patiëntenorganisaties er niet op toegerust zijn’, schreef Noordhoek. Ik vrees dat daar inderdaad een reëel knelpunt zit.

Delen