Samen

Het woord ‘samen’ komt 395 maal voor in het Integraal Zorgakkoord en het woord ‘concurrentie’ 8 maal. Dat het een akkoord is waarin het woord ‘samenwerking’ vaak vernoemd wordt doet me deugd. De afkorting IZA vind ik daarentegen zeer slecht gekozen. Ik begrijp niet dat dit besloten is door mensen met kennis van het zorgveld en bekostiging daarvan. Aangezien het trouwens niet integraal ondertekend is opperde iemand al om het af te korten tot NIZA.

Het lijkt meer op een wensenlijstje dan op een afspiegeling van doelen die we gaan behalen. De zorg wordt nog zeer belemmerd door concurrentie en dat is iets wat de laatste jaren ook het doel was. Door concurrentie bijvoorbeeld tussen zorgverzekeraars zijn we overspoeld met zeer verschillende inkoopregels. Tel daarbij op de zeggenschap die ze hebben gekregen, dan moet je een sterke tegenmacht hebben vanuit de overheid wanneer je wilt ingrijpen. Het aanspreken door de overheid op zaken die niet wenselijk zijn, of buiten afspraken of zelfs wetten om, heeft geen effect. Zie nu ook wat er gebeurt bij de energiebedrijven.

Aan samenwerken binnen het zorgdomein en met andere partners zitten veel haken en ogen. Vanuit mijn beroep als logopedist is het onderwijsveld trouwens ook nog een belangrijke partner. De financieringsregels van de domeinen verschillen zeer. We hebben daar veel last van. Ook de systemen voor digitale communicatie binnen de zorg sluiten niet goed op elkaar aan. De markt doet zijn werk. Gelukkig hebben we wel een dienst als VECOZO. Op hun website kun je lezen dat het initiatief voor Veilig Communiceren in de Zorg in 2002 is genomen door drie zorgverzekeraars om de administratie in de zorg te verlichten. Ze deden dit niet alleen voor zichzelf maar ook voor de vele zorgaanbieders. En in de jaren erna sloten alle zorgverzekeraars, zorgkantoren en gemeenten zich aan. Dat is nu echt samenwerken waar we wat aan hebben!

De verschillen tussen financieringsregels van de domeinen vormen een grote belemmering

Dat de eerste lijn verstevigd wordt is een belangrijk item in het akkoord. Via samenwerking met de duurdere tweede lijn is er besparing mogelijk. Taken die overgeheveld worden komen echter nu boven op het vele werk dat al verzet moet worden. De financiering en tijdsinvestering hiervoor geven nog problemen.

Digitalisering lijkt voor VWS de oplossing. Dat de marktwerking daarbij hoogtij viert is ook een gevaar voor de inzet ervan. Zal het de kwaliteit verbeteren en de zorg goedkoper maken? Gemakkelijker hopelijk wel.

Het stimuleren om samen te werken in de regio’s begrijp ik zeer, maar kost veel tijd die er niet is en de partners zijn veeltallig. Verder zie ik al op me afkomen dat we straks als één pakket bekostigd worden en moeten kijken hoe het verdeeld wordt. Dit om het gemakkelijker te maken voor de ‘financierder’. De laatste jaren is er om die reden al veel administratie overgeheveld naar de professionals in de zorg.

Het ministerie van VWS geeft allerlei potjes met geld weg voor ontregelen en medezeggenschap en oppert een voltijdsbonus. Ze geeft aan dat het belangrijk is om het werken in de zorg aantrekkelijk te maken en passende zorg voor de patiënt te leveren. Verder laat ze veel aan de markt over. Ze kijkt vol vertrouwen naar de afspraken.

Aangezien in het verleden is gebleken dat aanspreken en beloftes niet werken begrijp ik zeer dat sommige partijen niet ondertekenen. Wanneer de kaders die nodig zijn voor verandering niet goed aangepakt worden zie ik geen oplossing voor de vele problemen die er leven. Hoe mooi het samen aanpakken ook klinkt.