Samenwonen

Twee aiossen, Jan en Marie, gaan samenwonen en hebben samen een huis gekocht. Ze zijn ieder voor de helft eigenaar. Ze hebben geen samenlevingscontract en ook geen testament. Voor gehuwden en geregistreerd partners zijn er in de wetgeving diverse bepalingen opgenomen. Zo zijn er specifieke regels met betrekking tot de zorgplicht bij echtscheiding en is bij overlijden de langstlevende partner wettelijk erfgenaam. Voor samenwonenden is er vanuit de wet eigenlijk niets geregeld. In feite wordt de samenlevende partner voor de wet gezien als willekeurige derde.

Helaas komt Jan te overlijden, waarna de familie van Jan zijn helft van de woning erft. Marie is immers geen erfgenaam. Wanneer Marie in de woning wil blijven wonen, moet de familie van Jan de helft van de woning aan haar verkopen. De familie van Jan wil hier niet aan meewerken, waardoor Marie de woning noodgedwongen moet verlaten.

‘Voor samenwonenden is er bij overlijden eigenlijk niets geregeld’

Door in een samenlevingscontract een zogenoemd verblijvingsbeding op te nemen, had dit stel deze pijnlijke situatie kunnen voorkomen. Dit beding houdt in dat goederen die op beider naam staan na overlijden, bij de langstlevende partner mogen blijven. Ook een testament, waarin Marie als erfgenaam wordt benoemd, had hier uitkomst kunnen bieden. 

In een samenlevingscontract kunnen naast het verblijvingsbeding ook andere afspraken worden gemaakt zoals de verdeling van de kosten, het pensioen en het inbrengen van privévermogen. Wilt u uw partner bij overlijden goed achterlaten, dan is het advies zowel een samenlevingscontract als testament op te stellen. Een testament is belangrijk wanneer er kinderen zijn of wanneer er sprake is van een samengesteld gezin. Ook vanuit fiscaal oogpunt kan het opstellen van een testament voordeel bieden.

Door de zaken nu goed te regelen en aandacht te besteden aan de gevolgen van uw keuzes, kunt u straks genieten van een zorgeloze toekomst samen.