Schandpaal

Enorme opluchting onder de honderden artsen die met naam en toenaam vermeld staan op de zwarte lijst van de stichting Slachtoffers Iatrogene Nalatigheid Nederland (SIN-NL). In de rechtszaak die de stichting Stop Online Shaming (SOS) tegen SIN-NL aanspande, toonde de voorzieningenrechter zich niet ontvankelijk voor het verweer van deze stichting, waarin die zich beroept op vrijheid van meningsuiting en persvrijheid, en zegt zich volledig te baseren op feiten en documenten.

Het is aan de rechter om de grens aan de vrijheid van meningsuiting te bepalen als die vrijheid moet worden afgewogen tegen een ander recht of belang. Dat heeft de rechter in dit geval dan ook gedaan, door de beschuldigingen van SIN-NL aan het adres van de betreffende artsen als ‘zeer ernstig’ en ‘zeer kwetsend’ te bestempelen, en te stellen dat ze veelal een feitelijke basis ontberen.

‘Fout gegaan is nog niet fout gedaan’

We kennen natuurlijk de uitspraak van toenmalig Orde-voorzitter Marcel Daniels: ‘Fout gegaan is nog niet fout gedaan’. Als de patiënt het gevoel heeft dat fout gedaan is, kan de betreffende zorgprofessional ter verantwoording worden geroepen door het Medisch Tuchtcollege. Maar een zorgprofessional die daarmee te maken krijgt, is nog geen ‘falende zorgverlener’. De medische wetenschap is geen exacte wetenschap zoals wiskunde of theoretische informatica dat zijn. En iedere zorgprofessional kan een foute afweging maken of een verkeerde handeling verrichten. Dan is leren van de gemaakte fout aan de orde, en daarin kan corrigerend optreden een rol spelen. Maar de schandpaal is nooit de juiste manier om daarmee om te gaan.

Delen