Schot-overschrijdend werken
Ik weet het, het is niet hip. Liever had ik gezegd dat ik het ‘druk, druk, druk’ had, maar de waarheid was dat ik me te pletter verveelde. Al mijn patiënten hadden die middag afgebeld: griep. Ik had natuurlijk nog hier en daar wat achterstallige vinkjes kunnen zetten, of gewoon duimendraaien en dat dan ‘mindfulness’ noemen, maar in plaats daarvan belde ik mijn collega van zorgprogramma stemming & angst. Want die was wél hip, wist ik. Of ik kon bijspringen?
Het bleef lang stil aan de andere kant van de lijn. Even dacht ik dat ze verder was gerend, want ‘druk, druk, druk’, maar toen zei ze verbouwereerd: ‘Dat moet ik even met mijn leidinggevende overleggen.’
Snap ik. Tegenwoordig kun je beter alles met je leidinggevende overleggen. Voor het geval dat.
Ik was net klaar met paperclips tellen toen de manager bedrijfsvoering van stemming & angst mij belde. Ze bedankte me vriendelijk met dit eh… wel héél bijzonder aanbod en zei toen dat het niet kon. Niet kon? Nee, zorgprogramma langdurige zorg valt onder een ander kostenplaatsnummer dan zorgprogramma stemming & angst. Sorry. Dat is de regel.
‘Dat moet ik even met mijn leidinggevende overleggen’
Dure zorg? Wachtlijsten? Een tekort aan psychiaters? Niets mee te maken, kostenplaatsnummers, dat telt.
En postcodes. Een van mijn patiënten met een ernstige persoonlijkheidsstoornis was op een locatie opgenomen die welgeteld 5 kilometer van het specialistisch centrum voor ernstige persoonlijkheidsstoornissen was verwijderd. Wel binnen dezelfde GGZ-instelling, maar nét buiten hun postcodegebied. Sorry. Dat is het beleid.
Maar één telefoontje naar Zeeland, een slordige 555 kilometer verderop, en ervaringsdeskundige Irene van de Giessen stapt in de auto. No questions asked. Geen regel, geen beleid. Wel het hart op de goede plek.
Tja, de GGZ. We kunnen twee dingen doen. Of we houden ons strak aan onze zelfopgelegde regels en beleidsafspraken, en gaan dan vroeg of laat failliet, óf we breken – nu – die schotten af.
(Of we gaan polsstokspringen. Dat kan natuurlijk ook. Helemaal hip, polsstokspringen.)
1 reactie
#schotten #tussen het wal en het schip. Schotten ook binnen welzijn: tussen mantelzorg, bezoekdienst en consulent welzijn met ‘aan de overkant’ het sociaal loket en -team. Een man van 83 jaar & mantelzorger, wordt aldaar het laatste jaar 3 x verteld dat ze hem gaan bellen om een afspraak in te plannen…Er komt niemand en gebeld wordt er ook niet. Bij toeval spreek ik hem. Na een ochtendje bellen tussen sociaal en welzijn-schotten, kan meneer volgende week dan toch echt een bezoekje tegemoet zien, wordt mij beloofd. Reken maar dat ik er persoonlijk erop toe zal toezien dat dat ook inderdaad gebeurt. Vanaf nu ben ik onverwacht de contactpersoon/ cliëntondersteuner van een man van 83 om ondersteuning te bieden om de weg te vinden tussen al die schotten.
Lyda Toebes
17 maart 2018 / 17:25