Sociale solidariteit

‘Mantelzorgers van dementiepatiënten zijn veelvuldig uitgeput of worden ernstig ziek door de zwaarte van het zorgen’, stelt Anne-Mei Thé in haar nieuwe boek Dagelijks leven met dementie. Het verscheen afgelopen vrijdag in het kader van een gebeurtenis die niemand in mijn Twitter-tijdlijn ontgaan kan zijn: de Dag van de Mantelzorg. Het ging er de hele dag over en dat is ook terecht.

De combinatie van het nieuwe boek van Thé en de uitreiking van de Mantelzorg Awards was goed gekozen. Waar Thé in haar boek aandacht vraagt voor het feit dat mantelzorgers ondersteuning nodig hebben om het thuis vol te houden, staat de Dag van de Mantelzorg juist in het teken van de mensen die de mantelzorger het mantelzorgen mogelijk maken. Dat kunnen zij op veel manieren doen, tonen de drie winnaars aan. Marjolein Bruurs doet het via de website www.mantelzorgelijk.nl. Karin Schroder doet het door vanuit haar werk gezinnen te ondersteunen. En Yvonne Faber doet het door casemanager dementie te zijn. Zulke mensen zijn waardevol.

‘Het is zo jammer dat alleen de financiële solidariteit wordt gemeten. Hoe zit het met de sociale solidariteit?’

Vorige week maakte het Nivel duidelijk dat de solidariteit in de zorg steeds meer onder druk komt te staan. Een zorgwekkende ontwikkeling. In reactie op de berichtgeving erover op Medisch Contact stelde aios psychiatrie Jedidja Fortuijn echter wel een relevante vraag: ‘Het is zo jammer dat alleen de financiële solidariteit wordt gemeten. Hoe zit het met de sociale solidariteit?’

Met de sociale solidariteit van de drie winnaars van afgelopen vrijdag zit het wel goed. Met die van de talloze mantelzorgers in ons land ook. Dat is iets om te koesteren.

Delen