Spoedzorgscenario’s

Hoeveel algemene regionale ziekenhuizen telt ons land nog over vijf jaar? Die vraag is uiterst actueel nu minister Bruno Bruins (VWS, medische zorg) heeft laten weten geen uitzondering te willen maken voor streekziekenhuizen. Ook die moeten voldoen aan de aangescherpte kwaliteitseisen voor de intensive care en de spoedeisende hulp. Terecht natuurlijk, want de patiënt moet overal in het land waar die de ziekenhuiszorg binnenkomt dezelfde kwaliteit zorg kunnen krijgen. De logische consequentie hiervan is dat ziekenhuizen die die kwaliteit niet kunnen bieden, ook niet meer die zorg kunnen leveren.

Als die consequentie bewaarheid wordt, ziet het ziekenhuislandschap van de toekomst er ingrijpend anders uit. De achterliggende vraag is dan hoe dit proces in zijn werk zal gaan. Via Twitter schetste Wim Schellekens voor de spoedeisende hulp de mogelijke scenario’s. Als het proces via een koude sanering verloopt, wordt het een geldkwestie: het ziekenhuis dat er het slechtst voorstaat, valt het eerst om. Grijpt de politiek in, dan wordt de status quo gehandhaafd.

Interessant zijn de alternatieve scenario’s die hij benoemt. Het ene is functiedifferentiatie voor de spoedeisende hulp, het andere is die afdeling ’s nachts sluiten. Nu nog onbespreekbaar, voegt hij daaraan toe. Maar het is natuurlijk de vraag of dit zo blijft. Onder druk wordt alles vloeibaar. Vraag is wel in hoeverre die alternatieve scenario’s de ziekenhuizen soelaas bieden. Ze vormen hoe dan ook een aantasting van de totale ziekenhuisfunctie, en dus van het bestaansrecht van de betreffende ziekenhuizen.

Delen