Stuitligging

Voorzitter Chiel Bos van het College Perinatale Zorg toont zich not amused over het feit dat de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen de zorgstandaard integrale geboortezorg niet wil autoriseren. Begrijpelijk, want de zorgstandaard is in principe af en is het gevolg van twee en een half jaar discussie van de 25 betrokken partijen in de geboortezorg.

De tegenstemmers zijn bang dat de keuze voor een interprofessioneel geboortezorgteam dat een gezamenlijke verantwoordelijkheid draagt voor alle zwangeren, leidt tot onnodige medicalisering. Dit werpt de vraag op of gezamenlijke verantwoordelijkheid per se betekent dat iedere zwangere door een medisch team moet worden gezien. De invulling hiervan kan ook zijn dat alle betrokken professionals een multidisciplinaire verantwoordelijkheid aanvaarden voor het functioneren van de hele keten. Maar de KNOV wil er niet aan en stelt dat juist de verloskundige de specialist is in het bevorderen van een normale zwangerschap en geboorte en de poortwachter is door het inschatten van complicaties en risico’s. Waar Chiel Bos dan weer tegenin brengt: “In het verleden ging het mis omdat de eerstelijns verloskundige niet in staat bleek een goede risicoselectie te doen. Daarom is in Nederland de perinatale sterfte zo hoog.”

Kortom, twee en een half jaar discussie down the drain zonder een concreet eindresultaat waarin alle partijen zich kunnen vinden. Ondertussen ligt de zorgstandaard wel al bij Zorginstituut Nederland. Zoals we weten beschikt dit instituut over de doorzettingsmacht om beslissingen op het gebied van kwaliteit van zorg af te dwingen als de veldpartijen er te lang over doen om zelf tot overeenstemming te komen. Twee en een half jaar is lang. Ik ben benieuwd wat het Zorginstituut gaat doen.