Terugluisteren

Het opnemen van een gesprek bij een arts of andere behandelaar gebeurt steeds vaker, maar ik maak het nog niet zo vaak mee. We sturen zelf indien gewenst wel opnames van oefeningen door en delen digitale foto’s van onder andere mondbeelden met de patiënt of de tandarts. Videobeelden worden na goedkeuring van de patiënt soms gedeeld bij een cursus of intercollegiaal overleg ter verbetering van onze behandeling. We bewaken daarbij uiteraard de privacy. Dat er geluidsopnames in de praktijk echter gemaakt worden door patiënten zelf of hun omgeving om nog eens rustig thuis de uitleg na te luisteren zien wij bij ons in de eerste lijn niet vaak.

Hoewel het wettelijk is toegestaan voor eigen gebruik is het wenselijk dat hiervoor eerst toestemming wordt gevraagd. Het delen via sociale media is van een hele andere orde. Ik begrijp het dat zorgverleners hier beducht voor zijn.

Het doel van het maken van een opname in de spreekkamer kan zeer verschillend zijn. Daarom is het belangrijk vooraf te vragen waarvoor de opnamen bedoeld zijn. Vanuit de artsenfederatie KNMG is hierover een handreiking geschreven.

Even een opname maken met een mobieltje is wel zo makkelijk

Deze week zat ik bij een ouder echtpaar, waarvan de vrouw me via haar mobiele telefoon opnames liet horen van een gesprek bij de arts. Ook liet ze me een foto zien die met toestemming gemaakt was van een röntgenbeeld op het computerscherm. Uit eerste bron verkreeg ik zo informatie over de medische toestand van haar man. Natuurlijk krijgen we ook vaak schriftelijke verslagen maar deze informatie was voor mij als medebehandelaar wel heel duidelijk.

Zelf kreeg ik spijt dat ik daar eerder die week bij een arts niet aan gedacht had. Dan hadden we thuis nog eens het verhaal kunnen terugluisteren en de röntgenfoto kunnen delen met de fysiotherapeut. We kunnen die later natuurlijk ook wel opvrage,n maar even het mobieltje uit de tas halen was ook zinvol geweest. Uiteraard na toestemming.

Ik vraag me nu af of ik in mijn wachtkamer een kaart zal ophangen met de mededeling dat men aan mij kan vragen om zelf geluidsopnames te maken. De uitleg over een stoornis kan dan thuis nog eens beluisterd worden. Het voorstel uit de bovengenoemde richtlijn om met name een samenvatting op te nemen vond ik een goed idee. Het kan anders wel een lange opname worden, ook als je die wilt delen met anderen die betrokken zijn bij de behandeling.

Ik denk er nog even over na of ik het zal aanmoedigen en bespreek het eerst met mijn collega’s. Ik ben benieuwd hoe zij reageren. Mocht u ervaringen willen delen, dan zou ik dat zeer waarderen.