Thuis best

De laatste jaren hebben we veel gehoord over de afbraak van de ouderenzorg en hoe dom die is geweest De indicatiestelling voor verpleeghuisopname werd strenger en de verzorgingshuizen werden afgebroken. De ouderen waren de dupe, luidde het.

Interessante nuancering bij deze discussie komt nu in de vorm van een rapport van de Vrije Universiteit. De conclusie van dit rapport is dat thuis blijven wonen voor kwetsbare ouderen met een intensieve zorgvraag goed mogelijk is. Die zorg thuis is goedkoper dan de zorg die in een instelling wordt geleverd. Cliënten die thuis kunnen blijven wonen leven bovendien gemiddeld een jaar langer dan cliënten die worden opgenomen. En ze vinden het prettig om thuis te kunnen blijven wonen.

Dat laatste is natuurlijk vanuit het perspectief van de cliënt zelf heel goed te begrijpen. In de laatste levensfase de eigen leefomgeving moeten verlaten is een ingrijpende en ongetwijfeld voor veel mensen traumatische ervaring. Daar staat het perspectief van de mantelzorger tegenover. We kennen allemaal de verhalen over mantelzorgers die het leven thuis met hun zorgintensieve partner niet meer aankunnen. Maar daar tegenover staan dan weer evenzoveel verhalen over het schuldgevoel van de levenspartner moeten laten opnemen, en de ervaren verplichting hem of haar dagelijks te bezoeken.

‘Het Volledig Pakket Thuis biedt voor veel kwetsbare ouderen een interessante optie’

Bovendien is er de aanspraak op het Volledig Pakket Thuis, dat met alle zorg en ondersteuning die het biedt – ook voor de mantelzorger – die term ‘volledig’ daadwerkelijk waarmaakt. Terecht maakt de berichtgeving de beperking dat het VPT een optie is voor wie over een geschikt sociaal netwerk beschikt. Dat doet niet iedereen (meer) op hoge leeftijd. Maar het VU-onderzoek toont wel aan dat het VPT voor in ieder geval veel kwetsbare ouderen een interessante optie biedt. En dat plaatst de discussie over de ouderenzorg toch weer in een ander perspectief.