Twee dingen

De Consumentenbond onderzoekt de mogelijkheid van juridische stappen tegen de zorgverzekeraars. De inzet: waarborgen dat de contractering voor de volgende jaren daadwerkelijk medio november is afgerond zoals de bedoeling is, zodat verzekerden ruim de tijd hebben om te beslissen of ze de overstap naar een andere polis of een andere zorgverzekeraar willen maken.

Op zich begrijpelijk dat de Consumentenbond een waarborg wil afdwingen voor consumenten om die overstapperiode ten volle te kunnen benutten, maar ze maakt twee fouten. Ten eerste stelt directeur Bart Combée dat met de huidige gang van zaken, waarin de contractering vaak niet op tijd wordt afgerond, nog maar een week of zelfs korter overblijft. Dat is kort door de bocht. Tussen medio november en 1 januari zitten zes weken en het is niet gezegd dat de zorgverzekeraars die er medio november nog niet uit waren met de zorgaanbieders pas in de laatste week van december wel helemaal rond zijn. En dan nog: de bestaande zorgverzekering opzeggen kan weliswaar slechts tot 31 december, maar daarna heeft de verzekerde nog tot 31 januari de tijd om een nieuwe zorgverzekeraar te kiezen. En ook om op zijn schreden terug te keren naar de oude dus. Vier en een halve week extra.

Waarom pakt de Consumentenbond alleen de zorgverzekeraars aan en niet de ziekenhuizen?

Ten tweede is het vreemd dat de Consumentenbond uitsluitend de zorgverzekeraars wil aanpakken en niet de zorgaanbieders, vooral de ziekenhuizen. Waar twee partijen contracteren hebben twee partijen een verantwoordelijkheid om die contractering tot een goed einde te brengen. En vooral de ziekenhuizen hebben niet altijd haast om die contractering af te ronden. Het proces vertragen zet de zorgverzekeraars onder druk, en dat weten ze. Als de Consumentenbond daar geen rekening mee houdt, gaan die juridische stappen haar niet helpen om haar doel te bereiken.

Delen