Tweede kamer aan zet
De zorgpremie gaat in 2015 fors omhoog vanwege de overdracht van de langdurige zorg naar de gemeenten, vernamen we enige tijd geleden. Nee, stelt de Nederlandse Zorgautoriteit nu in haar Monitor Zorginkoop, de zorgpremie kan juist flink omlaag, met honderd euro per jaar maar liefst. Maar daarvoor moeten we als samenleving wel wat overhebben. We moeten het goed vinden dat zorgverzekeraars niets meer vergoeden voor zorg die wordt geleverd door zorgaanbieders waarmee zij geen contract hebben.
Is het erg om dit ervoor over te hebben? In 2006, bij de start van het nieuwe zorgstelsel, had ik ja gezegd. Toen bestond immers nog geen enkel inzicht in de kwaliteit van de geleverde zorg. Nu echter, acht jaar later, constateert de NZa dat steeds meer kwaliteitsinformatie beschikbaar komt over verschillen tussen zorgaanbieders. Dit biedt ruimte om gericht keuzes te maken in welke zorgaanbieders wel en niet gecontracteerd moeten worden. Zorgverzekeraars zijn dan ook al selectiever geworden in de inkoop van bijvoorbeeld fysiotherapie, planbare zorg zoals heup- en knieoperaties en complexe zorg zoals oncologische behandelingen. Nu zeg ik dan ook: nee, het is niet erg om dit ervoor over te hebben.
Het is nu dus tijd voor de Tweede Kamer om eindelijk werk te maken van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet, het artikel dat zorgverzekeraars nu nog verplicht om zogaanbieders zonder contract toch een vergoeding te bieden. Het bekende verweer tegen deze aanpassing is dat die ten koste van onze keuzevrijheid gaat. Ik heb dit nooit begrepen. Kan de gemiddelde burger een verantwoorde inschatting maken over de kwaliteit van de fysiotherapeut, orthopeed of oncoloog? Achteraf ja, maar dan is het te laat. Als de keuze voor de juiste behandelaar al vooraf op basis van kwaliteitsargumenten kan worden gemaakt, wat is dan de meerwaarde van die keuzevrijheid?
11 reacties
Zelf lezen is altijd verstandig.
http://www.nza.nl/zorgonderwerpen/dossiers/zorgverzekering/actueel/NZa-Inkoop-van-zorg-kan-effectiever/
NZa geeft zelf adviezen.
Welke keuzes heb ik dan als verzekerde?
Heeft uw huidige zorgverzekeraar niet het meest geschikte zorgpakket, dan is er de mogelijkheid om over te stappen naar een andere zorgverzekeraar.
Wie graag naar een specifieke zorgaanbieder gaat, kan daar navragen met welke zorgverzekeraars er een contract is.
Heeft de zorgaanbieder met geen enkele zorgverzekeraar een contract, dan is het verstandig om na te gaan waarom dat zo is, daar is dan waarschijnlijk een goede reden voor.
Wie op voorhand geen keuze wil maken voor het gecontracteerde zorgaanbod van een zorgverzekeraar, kan – ook als de wet wordt aangepast – kiezen voor een restitutiepolis. Deze polis is vaak wat duurder, omdat er dan ruimte voor de zorgverzekeraar blijft om ook zorg te vergoeden van zorgaanbieders zonder contract.
Aan de andere kant kan deze restitutiepolis een goede optie zijn voor verzekerden die het liefst alle keuzemogelijkheden open willen houden.
—Prijsverschil tussen Restitutie polis, een echte, en een In Natura Polis is niet zo groot, zegt de NZa zelf. Een 100 tot 300 euro per jaar. En wordt dan de rekening vergoed? Neen. Alleen voor gecontracteerde zorgaanbieders. En wat voor contracten tekenen die zorgaanbieders? Dezelfde als die voor In Natura verzekeraars.
Wat is dan nog het verschil tussen In Natura en Restitutie als art 13 wordt afgeschaft? Zegt ONVZ dat zij nog steeds 80% van de rekening gaat vergoeden? Of een marktconform bedrag?
Of krijgen we de sommenpolissen weer terug?
Niek de Jong, Robert Vonk, KP Companje e.a. hebben ervoor gewaarschuwd. We zijn terug bij af.
De NZa is zelf niet transparant in haar adviezen. Hoeveel krijgt een verzekerde terug met een restitutie polis die zorg afneemt bij een niet gecontracteerde zorgaanbieder? Hoeveel ‘ruimte’ krijgt de Restitutie verzekeraar van de NZa om niet gecontracteerde zorg te vergoeden? Verzekeraars worden in Nederland zelf ook gebudgetteerd, al werken zij voor eigen rekening en risico en zijn zij volledig vrij in het vaststellen van de nominale premie hoogte, zegt de Minister, zolang zij maar binnen de kaders blijven.
De NZa geeft hierop geen antwoord.
De Tweede Kamer is de Volksvertegenwoordiging. Die is inderdaad aan zet om te laten zien wie zij vertegenwoordigd. Ga daarom terug naar de jaren 2003 – 2004 en 2005 om het geheugen op te frissen en na te gaan onder welke voorwaarden de Volksvertegenwoordiging tegen het advies van de Raad van State in ging.
Of heeft de politiek inderdaad geen geheugen, geen geweten en geen moraal?
Maar een Liberaal die voorstander is van In Natura polissen heeft wat uit te leggen.
anh jansen
13 maart 2014 / 10:39En de NZa gaat verder met uitleg hoe de polder springlevend is in Nederland:
“Daarom is het een goede zaak dat de brancheorganisaties in de zorg de aanpassing van deze wet in de bestuurlijke akkoorden met de minister hebben onderschreven vorig jaar.”
Moet de zorgverzekeraar met alle zorgaanbieders een contract sluiten?
Nee. Zorgverzekeraars zijn verplicht om voldoende zorg van goede kwaliteit in te kopen voor hun verzekerden. Dit is een wettelijke zorgplicht die zij hebben.
Zorgverzekeraars moeten met voldoende zorgaanbieders een contract afsluiten, maar hoeven dus niet àlle bestaande zorgaanbieders te contracteren.
Er moet voldoende zorg in de regio beschikbaar zijn, maar teveel zorgaanbod maakt een polis onnodig duur.
–We gaan dus schaarste gebruiken om de kosten te beheersen?.
Vraagsturing was toch de omslag die moest worden gemaakt middels invoering van het systeemmodel Zorgstelsel 2006?
Wat was ook weer het bezwaar tegen een nationaal ziekenfondsmodel? Schaarste? Wachtlijsten?
De patiënt centraal? Recht of Schade?
Deze Volksvertegenwoordiging zal dus rustig instemmen met intrekken van art 13 Zvw.
Geen geweten, geen geheugen, geen moraal.
Gezien de criteria die de NZa aanreikt voor al of niet contracteren van zorgaanbieders kunnen advocaten zich warm gaan lopen; die criteria zijn subjectief en vragen daardoor om procedures; geen contract impliceert immers per direct sluiting van de zaak!
De NZa zelf:
Wat kan een reden zijn om geen contract te sluiten?
De redenen om met bepaalde zorgaanbieders geen contract af te sluiten, kunnen divers zijn.
In het voorbeeld hierboven was er al voldoende verslavingszorg ingekocht in de regio en bood deze zorgaanbieder dus ‘overtollige’ zorg aan die bovendien duurder was dan de verslavingszorg van andere zorgaanbieders.
Een verzekeraar kan er ook voor kiezen om vooral zorg in te kopen bij zorgaanbieders die veel ervaring hebben in het uitvoeren van bepaalde behandelingen, die efficiënter werken dan anderen, een completer zorgaanbod aanbieden, hun administratie beter op orde hebben of beter samenwerken met anderen.
–Tja. En ACM vraagt zich af of nieuwe toetreders het leven zuur wordt gemaakt? En hoe moet dit dan met innovatie?
Aan afschaffing van art 13 Zvw zitten meer haken en ogen dan de Liberaal kan bedenken.
Maar ten eerste: waarom was art 13 Zvw ook weer ingevoerd?
anh jansen
13 maart 2014 / 11:01Zorgverzekeraars moeten inderdaad met voldoende zorgaanbieders een contract sluiten, om continuïteit van zorg te kunnen bieden en hun verzekerden keuzemogelijkheden te geven. Maar contracten sluiten met alle zorgaanbieders impliceert dat ze niet kunnen selecteren op kwaliteit omdat ze hun verzekerden volledige keuzevrijheid moeten bieden. Mijn pleidooi: vervang keuzevrijheid door keuzemogelijkheid. Dat is beperkter, maar ruim genoeg.
Frank van Wijck
13 maart 2014 / 11:21Frank, wat is je positie dan als zorgaanbieder in de contractbesprekingen bij een zeer slecht tariefaanbod? En het jaar daarop nog slechter…. Is niet tekenen volgens jou dan nog een optie? Wat heb je in te brengen met gegeven dat kwaliteit ( die gevraagd wordt ) geld kost. De NZa geeft max tarief en daar ver onder zitten mocht dit jaar ook al van NZa en politiek. Iedereen in de restitutie?
Dienie Koolen
13 maart 2014 / 19:54Restitutie is een optie voor wie meer keuzevrijheid wil behouden en bereid is daarvoor te betalen. Maar ik redeneer primair vanuit het perspectief van de betaalbaarheid van de zorg in zijn totaliteit. Is wat een zorgaanbieder bestempelt als een slecht tariefaanbod ook een slecht aanbod vanuit het perspectief van de verzekerde die de premie moet opbrengen? Dat hoeft het niet te zijn, zo lang er voldoende aanbieders overblijven binnen de discipline waarvan die verzekerde als patiënt gebruik wil of moet maken. Voldoende om een keuzemogelijkheid te hebben bedoel ik daarmee, wat dus niet hetzelfde is als (volledige) keuzevrijheid.
Frank van Wijck
13 maart 2014 / 20:37Moet je als verzekerde willen dat er door je zorgverzekeraar zo’n tarief wordt afgerekend waardoor vele kosten voor scholing, omgaan met nieuwste protocollen, tijd voor overleg, up to date materiaal voor behandeling en onderzoek niet meer in verhouding zijn? Moet je willen dat er eisen aan methode van behandeling worden gesteld zoals je nu ziet gebeuren ? Een zorgaanbieder zet zich in voor zinnige en zuinige zorg maar naast de behandeling is er zo veel investering nodig in tijd en geld waar patiënt niet altijd weet van heeft. Natuurlijk gaat het om kwaliteit van de behandeling en mag je daarop worden afgerekend. En op juist declareren en juiste zorgvraag moet gecontroleerd worden. Het punt is echter dat het veelal om de prijs gaat die je zorgverzekeraar over heeft voor (aan huis) behandeling, directe toegang, onderzoek… Je weet als patiënt vaak niet voor welke therapie je komend jaar komt te staan en wie daarvoor dan contract heeft of niet. Zorgverzekeraars doen voorkomen alsof alle beroepsgroepen het eens waren met wijzigen art. 13 maar dat is niet waar. Kosten in de hand houden is prioriteit voor ons allen maar dat er niet meerdere mogelijkheden zijn hiervoor is m.i. niet volledig. Het voorbeeld van die verslavingszorg had evt. al veel eerder onderschept kunnen worden als onvoldoende van kwaliteit of geringe opbrengst. Dat zorgverzekeraars daar een middel voor hebben om de in hun ogen kwalitatief onvoldoende zorg niet te contracteren juich ik toe. Natuurlijk kun je discussie voeren hoe om te gaan met beslissen hierover. Dat vertrouw ik een zorgverzekeraar nog wel toe. Maar dat er nu veelal geïnsinueerd wordt dat men contracten heeft gesloten met de betere partijen omtrent kwaliteit doet veelal onrecht aan diegenen die voorzagen dat de onkosten de lading niet dekten en daardoor niet tekenden. Aangezien het de minderheid was vrees ik dat de tariefstelling volgend jaar misschien nog strenger wordt en de eisen hoger. Gewoon omdat het kan.Dat is niet in het belang van de patiënt. De NZa maakt niet voor niets een studie naar onkosten en tijdsinvestering die nodig zijn voor een goede praktijkvoering. In overleg is daar denk ik echt wel uit te komen . Maar een overleg waarbij 1 partij iets kan opleggen en de ander als hij er niet mee accoord gaat geen verweer heeft en geen vergoeding krijgt maakt positie erg ongelijk en moeten we niet willen. Zinnige en zuinige kwalitatief goede zorg en gepast gebruik door patiënt met ook een reële, op de eigen kosten lettende, zorgverzekeraar zeer zeker wel.
Dienie Koolen
13 maart 2014 / 21:19Het is ook goed dat de NZa die studie doet. Maar als je schrijft “Een zorgaanbieder zet zich in voor zinnige en zuinige zorg maar naast de behandeling is er zo veel investering nodig in tijd en geld waar patiënt niet altijd weet van heeft”, is het dan niet zaak om daarnaast ook als beroepsgroep richting je doelgroep duidelijk te maken wat je waarde is en welke kosten je moet maken om die waarde te kunnen bieden?
Frank van Wijck
13 maart 2014 / 21:26De zorgverzekeraars hebben die kennis/onderzoeksresultaten allemaal gekregen en gaan er zeer verschillend mee om. Er mag ook gezegd worden dat de veelal kleinere zorgverzekeraars dit op waarde weten te schatten. De doelgroep patiënten wijzen we ook op de kosten en de mogelijkheid dat we daarom niet alle contracten tekenen. Misschien moeten we dat nog duidelijker doen. Zij worden daardoor opgezadeld met kosten voor zorg die in het basispakket zit! De punten die anh Jansen aandraagt over het niet duidelijk uitdragen van hetgeen vergoed wordt of evt. zelf bijgedragen moet worden door patiënt door onduidelijkheid over verschillende polissen onderschrijf ik. Ik ben benieuwd hoe geluisterd gaat worden door de politiek naar argumenten die genoemd zijn en nog gaan worden tegen aanpassen art. 13 of dat er goede ideeën komen over het zodanig wijzigen dat men hier wel mee in kan stemmen. Consensus hierover heb ik echter nog niet gehoord. De Tweede Kamer is inderdaad aan zet.
Dienie Koolen
13 maart 2014 / 22:13Over dat laatste zijn we het dus eens. Het zal ook tijd worden dat de Tweede Kamer zich uitspreekt over dit thema, dat laat al veel te lang op zich wachten. Bedankt voor de discussie Dienie.
Frank van Wijck
13 maart 2014 / 22:29De zorgverzekeraars bieden IEDEREEN een contract, het is aan de zorgverlener om niet te tekenen. Ik heb meerdere contracten geweigerd omdat het kortweg wurgcontracten zijn. De zorgverzekeraar contracteert dus niet op kwaliteit, ik wijs het contract af. Dat maakt mij geen slechte behandelaar, mijn cijfers, behandelgemiddeldes, uitkomsten, patienttevredenheidsonderzoeken en kwaliteitseisen zijn allemaal zeer ruim op orde. Om nu alle macht bij de zorgverzekeraars te leggen is wel ernstig kort door de bocht.
En de zorgplicht? De NZa geeft duidelijk aan dat de zorgverzekeraar bepaalt of zij daaraan voldoet…en de zorgverzekeraar vindt uiteraard (ook al is er in een omtrek van 15 km geen gecontracteerde logopedist te vinden) dat ze daaraan voldoen!
Esther van Rems
14 maart 2014 / 10:38http://europa.eu/legislation_summaries/employment_and_social_policy/social_protection/sp0002_nl.htm
De intrekking/aanpassing van art 13 Zvw heeft alles te maken met de nieuwe richtlijn patiëntenrechten binnen de EU.
Invoering van deze nieuwe richtlijn zou einde budgettering van de zorg in Nederland betekenen. Inwoners van Nederland zouden dan voor planbare zorg ook mogen uitwijken naar het buitenland als de kwaliteit daar beter zou zijn of de wachtlijsten veel korter of afwezig. Verzekeraars moeten die behandelingen dan vergoeden op gelijke wijze als zij de behandeling in eigen land zouden vergoeden.
Vandaar de intrekking/wijziging/aanpassing art 13 Zvw.
Heeft allemaal te maken met geld en hoeveel geld de Regering over heeft voor de eigen bevolking. A Klink legde het uit aan de Eerste Kamer. De Tweede Kamer behoefde geen uitleg; het Regeerakkoord voorziet in acceptatie van iedere wet of wetswijziging gedurende de afgesproken regeerperiode.
Zo werkt de getrapte parlementaire democratie binnen een constitutionele monarchie. De burger wordt hierin niets gevraagd.
Zo omzeilt Nederland EU wet en regelgeving.
Kwaliteit in de zorg is totaal onbekend bij verzekeraars. Vandaar de afgeleide norm middels volume. Vergoeding voor geleverde zorg door ziekenhuizen is nog immer via lumpsum betalingen. Convenanten en Herenakkoorden voorzien daarin. Vraag de thuiszorg in een willekeurige wijk naar bekwaamheid van chirurgen per ziekenhuis en zij weten exact de beunhaas te onderscheiden van de vakman/vrouw.
In Nederland moet men voor kwaliteit te rade gaan bij de medisch specialisten zelf en vragen waar zij hun kind of vrouw zouden laten behandelen en door wie.
En dat doen burgers ook. Vooraf. Vandaar de toename in reisbereidheid van burgers om kwaliteit af te nemen. De NZa heeft het zelf ‘gemeten’. Dus in het waar.
Achteraf kijk je immers altijd de koe in de kont. Dat weten burgers ook.
Daarom moet art 13 Zvw niet worden geschrapt, maar moet kritisch worden gekeken naar het systeemmodel Zorgstelsel 2006.
Waarom hebben alle overige landen geen enkel probleem met grensoverschrijdend zorg? Als zorg een recht is is het geen probleem. In Nederland is zorg een te verzekeren schade en dat geeft problemen in de zorg.
Tweede Kamer is aan zet als Volksvertegenwoordiging maar heeft zich al jaren geleden mat laten zetten.
De Keizer loopt naakt en geen journalist die het durft te vertellen.
ANH Jansen
14 maart 2014 / 18:56