Nog even en de goedheiligman is er weer. Dat was begin november 1950 niet anders. Arts en Auto besteedt die maand vijf pagina’s aan de Sint. Of beter gezegd, aan de ‘cadeaux’ die hij aan vader of aan de ‘verloofde echt-vriend-in-spé’ kan schenken. Het blad noemt allerlei auto-accessoires als alternatief voor ‘altijd weer die stropdas’.
‘U zit samen in manliefs wagentje’, zo richt de auteur zich tot de lezeressen. ‘Hij is druk met sturen en schakelen, dus U heeft alle gelegenheid eens ongemerkt rond te kijken waar de goeierd gebrek aan heeft.’ De (aanstaande) artsenvrouwen zouden dan bijvoorbeeld kunnen zien of er aan het dasboard een kettinkje bungelt. ‘Nèt zo een als die waaraan thuis meestal een witte porceleinen knop vastzit met daarop de vriendelijke uitnodiging Trekken.’
‘Een prachtig en onmisbaar Sinterklaascadeau’
De schrijver legt de vrouwen geduldig uit dat hun man met dat kettinkje een rolhoes voor de radiator bedient. Hij regelt er de luchttoevoer mee. ‘Niets is schadelijker voor de motor dan een verkeerde werktemperatuur’. Geen koordje en dus geen rolhoes? Dan weet de lezeres direct ‘een prachtig onmisbaar Sinterklaascadeau (ƒ 30,-).’
Hierna volgen nog vele tips zoals een ‘anti-verblindings-achteruitkijkspiegeltje, een elektrische aansteker, een autoradio en een dubbeltoon-hoorn’.
Dus, dames van nu, mocht u de komende tijd geen inspiratie hebben,
gluur eens stiekem rond in ’s mans auto. Hij heeft vast nog wel érgens gebrek aan.
Magazine
Nieuwsbrief
