Uit koers geraakt

Sinds wanneer bepaalt minister Edith Schippers (VWS) hoe de ziekenhuizen de verantwoordelijkheidsverdeling in de ziekenhuizen regelen? Die vraag kwam in mij op bij het lezen van het bericht dat zij gecharmeerd was geraakt van de werkwijze in het Stanford University Medical Center in Californië, een zogenaamd Magnet-ziekenhuis. Dat ze gecharmeerd is van de Magnet-gedachte begrijp ik. Verpleegkundigen hebben in deze opzet een grote verantwoordelijkheid en zeggenschap en krijgen de ruimte om hun kennis en vaardigheden te delen. Maar dat verklaart nog niet waarom Schippers bij terugkomst stelde dat ze wil bezien of verpleegkundigen een meer centrale plaats kunnen krijgen in de Nederlandse ziekenhuizen. Volgens mij hadden we net afgesproken dat de overheid zich terugtrok en de beleidsontwikkelingen in de individuele instellingen meer aan het veld zou overlaten. Van die koers moest ze voorlopig maar niet meer afwijken.

Afgezien daarvan verbaast het me een beetje dat ze naar Californië moest reizen om zich van de Magnet-gedachte op de hoogte te laten brengen. Ze had ook naar het Amsterdamse OLVG kunnen gaan, dat Magnet als een van de uitgangspunten heeft genomen om tot het Excellente Zorg-concept te komen. Ook had ze zich kunnen oriënteren op Medisch Spectrum Twente – eveneens Excellente Zorg – of het Beatrixziekenhuis, dat met Planetree aan de slag is gegaan. Net als in dat concept en in Magnet staat ook in Excellente Zorg de verpleegkundige in de schijnwerpers.

Als Schippers toch naar Amerika wilde, had ze misschien beter naar Disney kunnen gaan kijken. En dan bedoel ik het pretpark en niet het concept van Fred Lee, want daarover heeft eigenlijk niemand in ons land het nog. Blijkbaar zijn wij er de mensen niet naar om een ziekenhuisbezoek als een vorm van theater te zien.