Uitlaatklep – Astronomie

In ‘Uitlaatklep’ vertellen collega’s op welke manier zij even stoom afblazen en loskomen van de hectiek van alledag. In deze aflevering: Rik Soehardi, mond-, kaak- en aangezichtschirurg in het Radboudumc.

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: De Beeldredaktie/Marcel krijgsman 

In zijn kinderjaren in Indonesië is Rik Soehardi (61) al gefascineerd door de sterrenhemel. “Doordat de lucht daar niet zo vervuild was, kon ik met het blote oog de Melkweg zien.” Op zijn twaalfde emigreert hij naar Nederland. Zijn ouders, beiden tandarts, gaan hier als schooltandartsen aan de slag. Voor Soehardi het moment dat hij zich meer gaat verdiepen in het heelal. “Hier hadden ze in de schoolbibliotheek veel meer boeken over astronomie.” Als hij in de tweede klas van de middelbare school een telescoop cadeau krijgt, is hij helemaal verkocht. “Urenlang heb ik op mijn balkonnetje doorgebracht. Zeker in de zomer zat ik er bijna elke nacht. Dan zei mijn vader: ga slapen. Maar er was zó veel te zien. Op school ging het over Griekse mythologie; ’s nachts zocht ik net zolang tot ik de Orionnevel en de meteoren van de Perseïden had gevonden.”

MKA-chirurg Rik Soehardi: ‘Het universum gaat de menselijke ellende te boven’ 

Behalve als het regende. Dan moest de telescoop naar binnen en het was een hels karwei om hem weer op te stellen. Dus bedacht Soehardi: als ik later een eigen huis heb, bouw ik er een sterrenkoepel op. Een droom die werkelijkheid is geworden. “Toen mijn vrouw en ik tien jaar geleden in Nijmegen een huis kochten en gingen verbouwen, was dat hét moment.” In de studeerkamer verrees een heuse sterrenwacht. Het hoogste punt van de hele wijk. Als de lucht helder is en zijn agenda het toelaat, sluit de MKA-chirurg zich graag op in zijn ‘koepel’. “De ene keer kijk ik alleen of ik een aangekondigd hemelverschijnsel zie, zoals twee planeten die – vanaf de aarde gezien – bij elkaar lijken te komen. Een andere keer kan ik uren zoeken naar een object, naar alle manen van Jupiter bijvoorbeeld.”  

Het geeft hem rust. “Het universum is zo vredig. Het gaat de menselijke ellende te boven. En er is oneindig veel moois te bewonderen.” Die bewondering wil Soehardi graag delen. “Uiteindelijk hoop ik mijn opstelling zodanig perfect te maken, dat ik alles wat ik waarneem, kan overbrengen op het computerscherm en vervolgens op een beamer. Zodat ik een beetje les kan geven over astronomie aan wie dat leuk vindt.”