Uitlaatklep – boxingbag-training

In ‘Uitlaatklep’ vertellen collega’s op welke (bijzondere) manier zij even stoom afblazen en loskomen van de hectiek van alledag. In deze aflevering: Linda Valk-Kleibeuker, revalidatiearts in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam.

Tekst: Martijn Reinink Beeld: De Beeldredaktie/Guido Benschop

Als jong meisje heeft ze geturnd en in haar studententijd speelde ze hockey, maar nu wilde revalidatiearts Linda Valk eens een heel andere sport proberen. “Iets waarbij ik kracht en uithoudingsvermogen kan trainen, zonder dat het saai is zoals hardlopen. Ik ben snel verveeld als het om sporten gaat.” In een (vecht)sportcentrum in Nieuwerkerk aan den IJssel volgde ze een jaar geleden een proefles ‘boxingbag-training’. “Na één les was ik verkocht.”

Sindsdien is ze ‘minstens twee, maar vaak drie keer in de week’ op deze locatie te vinden, samen met haar echtgenoot. “Mijn man gaat boven fitnessen; ik blijf beneden voor een boxingbag-training.” De lessen duren altijd een uur. “Na de warming-up gaan we trappen en stoten op een boxing bag en soms op een trapkussen dat de ander vasthoudt. De trainer geeft steeds opdrachten zoals: linkerdirecte, rechterhoek, linkerlowkick. Zo’n serie doe je dan een x aantal keer achter elkaar, op opzwepende muziek. Als we het zwaar krijgen, gaat de muziek wat harder. Omdat de trainer het telwerk doet, hoef je alleen maar te focussen op wat je moet doen en nergens aan te denken. Het is superintensief. Aan het einde van een training ben ik drijfnat van het zweet en helemaal leeg, zowel lichamelijk als geestelijk. Heerlijk!” 

De revalidatiearts is zo enthousiast over haar sport, dat ze ook anderen deze ervaring gunt. “Ik zit in de ondernemingsraad van het ziekenhuis en in de Vereniging Medisch Specialisten in Dienstverband. Voor beide heb ik een keer een workshop georganiseerd en de meeste collega’s kwamen met dezelfde reactie als ik na mijn eerste les: supergaaf.”