Van goed naar beter
Alle begrip voor Marjolein Tasche, bestuurder van het St Franciscus Gasthuis & Vlietland, die zegt er geen enkel betaald keurmerk meer bij te willen hebben. Ze volgt de lijn van het Laurentius Ziekenhuis in Roermond dat recent ook aankondigde niet te willen meedoen aan de procedure rond het keurmerk Seniorvriendelijk Ziekenhuis.
Ook de NVZ keert zich tegen de keurmerkgekte, en met goede redenen. Aan alle bestaande keurmerken voldoen kost een ziekenhuis handenvol geld en zadelt de medewerkers op met administratieve lasten. Je kunt het moeilijk oneens zijn met scheidend voorzitter Yvonne van Rooy, die stelt dat verpleegkundigen beter met patiënten bezig kunnen zijn dan met eindeloos achter de computer zitten om formulieren in te vullen. Zeker met het oog op het tekort aan verpleegkundigen is het inderdaad zaak prioriteiten te stellen. Ook gelet op het feit dat veel keurmerken onder de streep niet veel meer zijn dan een bewijs van goed gedrag.
Veel keurmerken zijn onder de streep niet meer dan een bewijs voor goed gedrag
Om dezelfde reden wordt het hoog tijd eens op te houden met de jaarlijkse top-honderdlijstjes van Elsevier en AD. We kunnen toch niet allemaal naar het ziekenhuis dat op één staat. En als dat ziekenhuis meer dan een paar kilometer van ons huis staat, willen we dat waarschijnlijk ook helemaal niet, tenzij het om een zeldzame of uiterst complex te behandelen aandoening gaat. Ophouden met keurmerk- en lijstjesgekte dus.
De intrinsieke motivatie om continu beter te willen worden in wat je als ziekenhuis doet, is veel belangrijker dan je plaats op een ranglijst die een externe partij opstelt. En daarvoor heb je nu eenmaal tijd nodig om aan je werk toe te komen.
