Van kust naar kust

De een droomt ervan, de ander klinkt het als een nachtmerrie in de oren: fietsen van Washington D.C. naar Washington State. Reisjournalist Bas van Oort fietste 5.000 kilometer van de oost- naar westkust in krap drie maanden tijd.

Tekst en beeld: Bas van Oort

Tijdens een fietstocht van 5000 kilometer is het soms improviseren en vandaag, op een klein uur trappen buiten Madison, Wisconsin, is het niet anders. We hebben net voor de derde keer in nog geen vijf minuten een lekke band gekregen, de extra binnenbanden in de bagage zijn op en we staan midden in een landschap dat Nederlands had kunnen zijn; tussen mais en weilanden, met het dichtstbijzijnde dorpje kilometers van ons vandaan.

Terwijl fietsmaat Lowie zich ontfermt over het plakken van de band, stopt naast ons een motorrijder. “Gaat het goed jongens?”, roept hij boven zijn knetterende uitlaat uit. De blik op mijn gezicht moet genoeg zeggen, want hij stuurt zijn motor door de berm het fietspad op, dat ook in Amerika soms naast een provinciale weg ligt. Hij stelt zich voor als Tom, kijkt even mee en ziet dat het plakken op niets uitloopt. We vertellen over onze reis. Dan springt hij weer op zijn motor. “Iets verderop zit een fietsenwinkel, ik haal wel een paar nieuwe binnenbanden.”

Veel respect

Na een maand op de fiets door Amerika zijn we op het gebied van gastvrijheid inmiddels wel wat gewend, maar met open mond kijken we Tom na. Na een kwartier is hij weer terug, met drie binnenbanden waar hij niks voor wil hebben. “Succes met jullie tocht mannen”, roept hij voor hij er weer vandoor gaat.

Overal waar we vertellen over onze reis, oogsten we respect en bewondering. Mensen zijn behulpzaam en denken graag mee, blijkt al op de tweede ochtend, een maand en 1500 kilometer vóór de lekke banden in Madison.

Warmshowers

Gouden tip voor elke (lange) fietsreis: warmshowers.org Via dit platform wordt wereldwijd, geheel kosteloos, eten en onderdak aangeboden door (andere) fietsliefhebbers. De website werkt simpel: iedereen met een profiel kan andere leden benaderen. Dankzij een handig kaartje is snel te zien of er hosts op de fietsroute liggen en met een paar muisklikken is het contact gelegd. De achterliggende gedachte van het platform is ‘voor wat hoort wat’, dus er wordt verwacht dat een gast eenmaal thuis zelf ook een keer host.

Gary Hill, die we hebben ontmoet via het platform Warmshowers (, laat in Harpers Ferry, een dorpje in West-Virginia, zijn favoriete koffietentje zien. De dag ervoor ontving hij ons bij hem thuis, stonden er na een lange fietsdag twee biertjes klaar en waren er twee logeerbedden opgemaakt. Nu buigt hij zich over een van zijn eigen fietskaarten en neemt met ons de komende maanden door. “Tot aan het centrum van Pittsburgh loopt er een autovrije fietsroute van ruim 500 kilometer, de Great Allegheny Passage. Dat is comfortabel fietsen dus. Na Pittsburgh moeten jullie weer de weg op, door een heuvelachtig gebied door Ohio en vanaf daar is het tot aan Chicago vlak. Fietsen kan gewoon over de provinciale wegen, buiten de steden zijn die niet druk. Alleen Iowa zou ik vermijden; daar hebben de wegen geen vluchtstroken en dat kan gevaarlijk zijn. Maar pak je het zuiden van Minnesota, dan leg je dezelfde afstand af en is er niks aan de hand.” Gary is ervaringsdeskundige, hij fietste zelf al drie keer het land door. “Hoe verder naar het westen, hoe rustiger en hoe mooier de natuur. Het liefst zou ik de hele rit met jullie meefietsen.”

Bike lanes op de weg

We hebben ons fietsritme al snel gevonden, of we nu over het winderige platteland van Indiana fietsen of door de groene heuvels van Wisconsin. Ook in de steden fietst het comfortabel. Die kennen allemaal bike lanes op de weg of trails; fietspaden waar geen auto kan komen.

Meestal vertrekken we voor negen uur ’s ochtends; de fietsen volledig bepakt, met een tent, slaapmatjes, keukengerei, wat fietsgereedschap en een paar reserveonderdelen. Aan het eind van de middag komen we aan op onze overnachtingsplek. Soms kamperen we, zoals aan de rand van Atwood Lake halverwege Ohio of in de Black Hills van South Dakota. Dan worden er eind van de middag boodschappen gedaan, staat er binnen een kwartier een koepeltentje en gaart er een smakelijke eenpansmaaltijd op een klein gasflesje.  Maar liever slapen we bij mensen thuis. Via Warmshowers, via vrienden van vrienden of bij mensen die we onderweg tegenkomen. Deels voor het extra comfort, maar vooral om ons onder te dompelen in de gastvrijheid die geen grenzen kent. Onzichtbaar ontvouwt zich een netwerk van fietsliefhebbers op onze route, en iedereen helpt graag om onze tocht wat makkelijker te maken.

In Whitefish, in het noorden van Montana, nemen we tien dagen vakantie. Na 3.500 kilo- meter zijn onze benen aan rust toe. Midden in de Rocky Mountains trekken we de natuur in om te wandelen of te zwemmen in een bergmeer. Tijdens het laatste deel van de tocht, naar Seattle, zijn de hoofden weer fris. Routineus trappen we ruim 100 kilometer per dag, met een lichaam dat dagelijks fitter wordt. Met gemengde gevoelens rijden we de stad binnen: jammer dat de reis erop zit, fijn dat we ons einddoel hebben gehaald.

Praktisch

Een fiets vervoeren in het vliegtuig kan bij alle luchtvaartmaatschappijen, wel tegen een meerprijs (variërend van € 50,- tot € 125,- per reis, kijk hiervoor op de website van de betreffende maatschappij). Uw fiets vervoert u in een doos of fietskoffer, op Schiphol te koop voor € 23,-.

Er lopen door de VS genoeg fietspaden en autovrije trails. Die zijn te vinden op adventurecycling.org. Daarop staan ook veel lange-afstandsroutes door de VS, inclusief fietskaarten. Fietsen op highways is niet toegestaan. Aanrader: draag een helm.

 

Delen