Verbieden of voorlichten

Cynische social-mediareacties op het voorstel van vertrekkend IKNL-bestuurder Peter Huijgens om zonnebanken te verbieden. ‘What’s next, traumatoloog wil verbod op auto’s?’, ‘Bariatrisch chirurg wil verbod op chocola’. Maar daartegenover staat ook deze, verwijzend naar longarts Wanda de Kanter: ‘longarts wil verbod op tabak’.

De vraag is natuurlijk: hoe ver mag wetgeving gaan om gezond gedrag van mensen af te dwingen? Je kunt Huijgens moeilijk ongelijk geven als hij stelt dat de Nederlandse bevolking anders moet gaan denken over het krijgen van een zongebruinde huid. Het aantal gevallen van huidkanker neemt immers enorm toe. Een verbod op zonnebanken is echter een vergaande maatregel, die indruist tegen onze eigen verantwoordelijkheid en onze – terechte – behoefte om zelf te bepalen hoe we ons leven willen leiden. ‘Dat maak ik zelf wel uit’ past erg bij de Nederlandse volksaard. Bovendien: ook bij een verbod op zonnebanken blijft de zon gewoon schijnen en blijven mensen gewoon vakanties boeken naar zonnige bestemmingen. Nog afgezien van het feit dat een verbod alleen in Nederland niets zou uithalen, omdat je een zonnebank ook bij Amazon kunt kopen.

Hoe ver mag wetgeving gaan om gezond gedrag van mensen af te dwingen?

Huijgens weet dit ook. En hij weet ook dat het succes van gedragsveranderende maatregelen meer bepaald wordt door goede voorlichting dan door dwang. De Kanter kan daarover meepraten. Tot een verbod op tabak is het nog steeds niet gekomen. Maar het aantal organisaties dat roken op haar terreinen verbiedt neemt wel toe, en het aantal verkooppunten voor tabak daalt. Politiek Den Haag heeft echt wel wat anders te doen dan zonnebanken verbieden.

Delen