Verkeerde afslag

Afgelopen dinsdag had ik het in mijn blog daderschap of verantwoordelijkheid over de verantwoordelijkheid van de arts om het gesprek met de patiënt aan te gaan over diens leefstijl en de eigen verantwoordelijkheid die de patiënt op dit gebied heeft. Nu komt vanuit België het bericht van de ziektekostenverzekeraar Riviz die zich in de discussie over die verantwoordelijkheid gaat mengen door van patiënten met longfibrose te eisen dat zij stoppen met roken als voorwaarde om in aanmerking te komen voor vergoeding van het geneesmiddel Ofev.

De Leuvense hoogleraar Wim Wuyts wijst er terecht op  dat hiermee patiënten worden gestraft voor hun leefstijl. Dat mag nooit de bedoeling zijn. En het is zeker niet de bedoeling dat een ziektekostenverzekeraar hierin sturend optreedt, omdat die daarmee op de stoel van de arts én van de patiënt gaat zitten. Dit is duidelijk een verkeerde afslag, omdat hiermee de weg open ligt naar vergaande bemoeienis met de persoonlijke leefsfeer van mensen.

De gevolgen laten zich raden. “Komt die beenbreuk van skiën? Dan had u maar een veiliger sport moeten kiezen” bijvoorbeeld, of zelfs: “Is uw kind geboren met afwijkingen die medische behandeling behoeft? Dan had u maar moeten laten onderzoeken of u wel een gezond kind ter wereld ging brengen.” Nee, nee en nog eens nee. Dit mag nooit de bedoeling zijn. Goed gedrag belonen is bediscussieerbaar, ongezond gedrag bestraffen leidt tot uiterst ongemakkelijke discussies waarop niemand zit te wachten. Al helemaal als het gebeurt op de ondoordachte wijze waarop Riviz het nu doet, want bewijs maar eens dat de individuele patiënt zijn idiopathische longfibrose aan het roken te danken heeft. Dit is vragen om rechtszaken.

Delen