Voor of met de patiënt

Recent overleed specialist ouderengeneeskunde Anneke van Strien. Niet aan de borstkanker waaraan ze leed, maar aan de radiotherapie die ze als onderdeel van haar behandeling ontving. Die bezorgde haar namelijk een angiosarcoom.

In het vaktijdschrift Oncologie up to date vertelde Van Strien kort voor haar overlijden (Nieuws – Oncologie – alleen toegankelijk met BIG-nummer) dat het risico op deze late complicatie haar niet was verteld omdat die zo bijzonder zeldzaam is.

Het is een onderwerp dat in de tijd van de invoering van de Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst (WGBo) uitgebreid is besproken. De WGBo beschrijft de informatieplicht van zorgverleners. Die informatieplicht houdt in dat de patiënt in ieder geval moet worden geïnformeerd over normaal te verwachten voorzienbare risico’s. Dat angiosarcoom was niet normaal te verwachten voorzienbaar.

‘De WGBo trad in werking in 1995. Mag de grens in informatieplicht nog steeds geldig zijn?’

Protocollair is dus correct gehandeld. Het punt is alleen dat de WGBo in werking trad op 1 april 1995. Het begrip shared decision making werd toen nog niet gebruikt. Andere tijden.

Maar we zijn nu een kleine dertig jaar verder en in shared decision making worden behoorlijke stappen gezet. Dus dient zich de vraag aan of het terecht is dat de grens in informatieplicht die destijds is afgesproken nu nog steeds geldig mag zijn. Die grens betekent immers dat behandelaars tot op zekere hoogte nog steeds voor in plaats van met de patiënt denken.

Delen