Voortschrijdend inzicht

De huidige regeerperiode zit er nog niet op, maar econoom Wim Groot maakt vast de balans op van wat Hugo de Jonge en Bruno Bruins hebben bereikt. Dat is niet veel, vindt Groot. Vooral De Jonge krijgt een veeg uit de pan: die heeft vier jaar lang niets gedaan. En door nu met een contourennota te komen, wil hij nog over zijn graf heen regeren ook.

Die contourennota had De Jonge aan het begin van zijn ministerschap moeten publiceren, vindt Groot. Het had het startschot moeten zijn van het aanpakken van de grote problemen in de gezondheidszorg: het personeelstekort en de stijgende zorguitgaven. Is dat reëel? Daar valt wel wat op af te dingen. Die groeiende zorguitgaven bedwing je niet zomaar even, dat hebben eerdere ministers ook gemerkt. En met die personeelsproblematiek is De Jonge wel degelijk bezig geweest.

‘De Jonge is wel degelijk met personeelsproblematiek bezig geweest’

Is het niet meer terecht om te spreken van voortschrijdend inzicht? Als je merkt dat dat personeel niet te vinden is en dat het niet lukt om de zorgkosten omlaag te krijgen, dan is een sterke inzet op zorgtechnologie en op het verplaatsen, vervangen en voorkomen van zorg (de doelstellingen van JZOJP) een logisch alternatief. Met die inzet van zorgtechnologie wordt driftig geëxperimenteerd. Door de coronacrisis heeft het een forse boost gekregen, en wie nu protesteert tegen voortzetting daarvan, neemt veelal niet de moeite om met werkbare alternatieven te komen. De doelstellingen van JZOJP vragen regionaal maatwerk en zullen dus vooral op dat niveau moeten worden waargemaakt, in samenspraak tussen zorgaanbieders, zorgverzekeraars, gemeenten, sociaal domein en inwoners. Dat je die denklijnen vastlegt in een contourennota, als mogelijke leidraad voor je opvolger, is helemaal zo gek nog niet.

Delen