Vuurwerk
Het jaarlijks terugkerende spel is weer begonnen. In het hoofdlijnenakkoord medisch-specialistische zorg is een volumegroei van slechts 0,8 procent afgesproken. Maar er zijn weer ziekenhuizen die doodleuk zeggen: ‘Prima, maar dat is slechts een landelijk gemiddelde volumegroei voor alle ziekenhuizen in Nederland. Negeer bij zo veel mogelijk ziekenhuizen die afspraak en zet daar fors in op krimp – maakt ons niet uit welke ziekenhuizen je daarvoor kiest – en creëer zo ruimte om in ons ziekenhuis een flinke groei mogelijk te maken.’
Tom Kliphuis, bestuursvoorzitter van coöperatie VGZ, heeft het over ziekenhuizen die uitgaan van 8 procent meer budget. En volgens Zorgvisie zitten er zelfs ziekenhuizen tussen die zo ver durven te gaan dat ze 15 procent volumegroei eisen. Dat de zorgverzekeraars dit – met het oog op dat hoofdlijnenakkoord – ‘waanzinnig’ noemen, is begrijpelijk. Ook toont het aan hoezeer het in de ziekenhuiswereld ieder voor zich is.
In de ziekenhuiswereld is het ieder voor zich
Eigenlijk is het enig juiste antwoord van de zorgverzekeraar na het aanhoren van de eis voor die exorbitante volumegroei: ‘Dan zijn de contractbesprekingen nu afgelopen’. Maar de zorgverzekeraars hebben de plicht hun verzekerden continuïteit van zorg te bieden, en die wetenschap gebruiken de betreffende ziekenhuizen. Wie had het daar nog over macht van de zorgverzekeraars?
De vraag is wat hen nu te doen staat. De betreffende ziekenhuizen aanspreken op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid gaat niet werken, dat hebben ze op voorhand al duidelijk gemaakt met de eis die ze rücksichtslos op tafel hebben gelegd.
Ivo Knotnerus zei gisteren via Twitter wat ze wél moeten doen, namelijk wat hij schreef in zijn recente open brief. Aan Kliphuis liet hij weten te hopen op stevig vuurwerk. Dat kan inderdaad niet uitblijven. De rook die uit de kamers komt waarin de contractonderhandelingen plaatsvinden, zal tot het laatste moment geen witte rook zijn.
3 reacties
De zorg is er voor de patiënt, en niet andersom.
Betrek daarom de patiënt bij de uitwerking van het krimp scenario.
Waak er daarbij voor dat er alleen zorg wordt verleend die in het belang van de patiënt is en niet in dat van de dokters. Daarvoor moeten patiënten en dokters wel met elkaar praten én ieder zijn eigen verantwoordelijkheid nemen (wo duidelijk en begrijpelijk informeren over behandelingsgelijkheden en eventueel doorverwijzen, meewerken aan eigen welbevinden enz enz). Dat goede gesprek is nu nauwelijks aan de orde, dat ervaren patiënten (nog) dagelijks. Jammer en onnodig, want je kan het leren. En dat is te organiseren.
Aanbieders van zorg zet de ramen open! Laat licht en zon toe zodat de zorg beter wordt afgestemd op elkaar en in de regio, onnodige zorg wordt vermeden, en de resultaten sneller voor de patiënt beschikbaar zijn. Houd op met voor elkaar denken, vraag de patient wat die wil en voer met hem een gelijkwaardig gesprek.
Goed bestuur is wel essentieel om dit vol te houden.
In een Amerikaans onderzoek is volgens een al om geaccepteerde rekenmethode in de olie, gas en farma industrieën berekend dat investeringen in patiëntenparticipatie het 500-voudige kunnen opleveren.
Dus: betrek de eindgebruiker in het krimp overleg.
Aan de slag!
Veronica van Nederveen,
http://www.patientenstem.nu
voorzitter
Veronica van Nederveen
28 september 2018 / 15:08@Veronica
Ik denk haast dat ieder redelijk mens zich in je pleidooi kan vinden.
Het probleem waar het hier over gaat lijkt mij echter dat sommige ziekenhuizen willen groeien. Toch. Desondanks. “De betreffende ziekenhuizen aanspreken op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid gaat niet werken, dat hebben ze op voorhand al duidelijk gemaakt met de eis die ze rücksichtslos op tafel hebben gelegd.”
Hans Koevoet
28 september 2018 / 18:44Precies Hans. Het werpt de vraag op waarom je zegt je te willen committeren aan een hoofdlijnenakkoord als je vervolgens laat blijken je daar niets van te willen aantrekken.
Frank van Wijck
28 september 2018 / 21:35