Weeffout

Stevige uitspraken van Ruben Wenselaar, voorzitter raad van bestuur van Menzis, in het AD. Hoewel hij net als collega-zorgverzekeraars een restitutiepolis aanbiedt, zegt hij dat die polisvorm eigenlijk ‘totaal onnodig’ is. Dat deze polis bestaat, is naar zijn mening een weeffout in het stelsel.

Wenselaar heeft gelijk als hij zegt dat ons stelsel zo in elkaar zit dat verzekerden met een naturapolis ook in bijna alle ziekenhuizen terecht kunnen en dat ze dus eigenlijk helemaal niet die restitutiepolis nodig hebben, die hen volledige keuzevrijheid geeft. Maar daar kun je tegenover stellen: als mensen die volledige keuzevrijheid nu eenmaal willen, waarom zouden we hen die dan niet gunnen? Dat die polisvorm bestaat is niet zo erg. Het zou volstaan als hij veel – bijvoorbeeld 50 procent – duurder was dan de naturapolis. Volledige keuzevrijheid mag best geld kosten, het prijsverschil is nu maar klein.

Als mensen willen betalen voor volledige keuzevrijheid in de zorg, waarom zouden we hen die dan niet gunnen?

Wat hiertegen dan weer in te brengen is, is dat een veel groter prijsverschil een tweedeling zou veroorzaken. Een dure restitutiepolis zou dan alleen nog op te brengen zijn voor mensen die zich dit financieel kunnen veroorloven. Een argument dat voorbijgaat aan het feit dat mensen met meer geld zich ook betere huisvesting, gezonder eten, aantrekkelijker werk, et cetera kunnen veroorloven. Zeker, heel oneerlijk allemaal, maar such is life. Alle mensen zijn nu eenmaal ongelijk, en de socialistische ideaal van gelijkheid voor iedereen is – kijkend naar de dalende populariteit van de SP – nu niet echt iets wat wij als samenleving massaal omarmen. Bovendien: ook wie een naturapolis heeft, kan bijna overal terecht, zoals Wenselaar opmerkt. En we horen altijd dat de zorg in ons land van uitstekende kwaliteit is. Wat is dan eigenlijk het probleem?

Delen