Werken op een postzegel
We zetten techniek te weinig naar onze hand. Een rondje door kantoor laat zien hoe onnadenkend we onze hulpmiddelen soms gebruiken. Veel te vaak zie ik mensen staren naar een klein tekstje met veel te kleine letters midden op een verder leeg beeldscherm. Een halve eeuw vooruitgang in beeldtechniek heeft er niet voor gezorgd dat iedereen nu makkelijker leest en schrijft. Het is makkelijk om de tekstverwerkersoftware de schuld te geven. Wanneer u een hele rechtopstaande pagina te zien krijgt, blijft het scherm links en rechts van de tekst ongebruikt. U kunt schermvullend inzoomen, maar dan wordt de tekst ongemakkelijk groot. Ergens daartussen ligt het compromis waarmee de meeste mensen werken. Maar eigenlijk kunnen we het alleen onszelf verwijten dat we genoegen nemen met zo’n compromis en jarenlang onoverzichtelijk werken met teksten. Er zijn genoeg tekstverwerkers die beter instelbaar zijn (LibreOffice, iAWriter).
Eigenlijk kunnen we het alleen onszelf verwijten
Nog komischer is het om mensen die tienvingerig kunnen typen in de weer te zien met een smartphone, terwijl een luxe toetsenbord ongebruikt blijft liggen op het bureau. Een toetsenbord kan op een smartphone worden aangesloten, maar bijna niemand doet dat. Daar zijn extra stekkertjes voor nodig (USB OTG voor Android, Lightning to USB voor iPhone) of er moet een draadloze Bluetooth-verbinding tot stand worden gebracht. Veel te veel gedoe. Maar wist u dat u WhatsApp via de computer kunt gebruiken (web.whatsapp.com)? En ook dat u een sms vanaf een computer kunt verzenden (iPhone zie: bit.ly/smscont, Android: zie o.m. mightytext.net)?
In veel bedrijven wordt gelet op goede stoelen en een verantwoorde werkhouding. Maar hoe we met onze digitale hulpmiddelen omgaan, moeten we meestal zelf bepalen. Leun daarom af en toe eens achterover en kijk naar de indeling van het beeldscherm en de apparaten die op het bureau liggen.
