Willem

Doordat voormalig huisarts Wim Pollen voor een examen zakte, verspeelde hij klandizie. 

Tekst: Wim Pollen Beeld: Marcel Leuning

Altijd wat. Willem mankeerde altijd wat. Als kind al bracht zijn moeder hem vrijwel wekelijks naar het spreekuur. Hoesten, koorts, oorpijn, keelpijn en altijd zo’n groene snottebel op zijn bovenlip.

Maar toen deze periode van exsudatieve diathese (dat is de term voor die vatbaarheid voor slijmvormende aandoeningen) voorbij was, kreeg hij andere kwaaltjes en klachten. Uit de ringen gevallen bij gymnastiek, door zijn enkel gegaan bij voetballen, te lang in de zon gezeten zonder zich in te smeren, een ingegroeide teennagel, een verontrustend pukkeltje. Willem mankeerde altijd wat. 

Toch was hij een aardige knul, maar een ongelooflijke pietlut en altijd bang en ongerust iets ernstigs te mankeren. 

Merel was nieuw in de praktijk. Een beetje een muizig meisje. In een zakachtige bloemetjesjurk en op sandalen. Altijd een geur van wierook om zich heen. Een alternatief, betweterig type. Zij had ook eigenlijk nooit klachten. Zij was er meer op uit om mij en mijn kennis uit te testen. Zij gebruikte de pil, maar zij wilde uit mijn mond horen welke gevaren daaraan waren verbonden. Ook wilde zij weten wat ik wist over orthomoleculaire geneeskunde en homeopathie en iriscopie en acupunctuur. Zij adviseerde mij om een boek te kopen over alternatieve geneeswijzen, want mijn kennis schoot mijlenver tekort, vond zij. Met mijn adviezen en pillen uit de traditionele geneeskunde was niemand gebaat en zeker Willem niet….

‘Ik was keihard door de mand gevallen’

Ik realiseerde mij opeens dat ik Willem al enige tijd niet op het spreekuur had gezien. Dat was heel ongewoon.

“Willem?”, vroeg ik, “welke Wilem?” Merel en Willem bleken al een poosje een relatie te hebben. Merel was bij hem ingetrokken en behandelde nu met succes al zijn kwalen. Eindelijk voelde Willem zich na 25 jaar kwakkelen een gezond mens, zei Merel. En dat met alleen gezonde voeding, zeewier en zo, en de juiste korreltjes op zijn tijd: homeopathische korreltjes natuurlijk. Hij had mij echt niet meer nodig. En Merel had dan ook besloten dat zij mij niet langer als huisarts wilden hebben. Zij had het nog een kans gegeven, maar ik was keihard door de mand gevallen. Gezakt voor mijn examen alternatieve geneeswijzen.

Het ging kennelijk zo goed met Willem, dat hij zelfs de moeite van het afscheid nemen niet meer heeft genomen.