Wim de Bois (1927-2021)

Op 23 januari overleed, 93 jaar oud, Cornelis Hendrik Willem (Wim) de Bois. Hij was hoogleraar veterinaire verloskunde en gynaecologie. De Bois was tevens jarenlang bestuurslid, secretaris en erelid van VvAA.

Tekst: Wout de Bruijne Beeld: privé

Wim de Bois werd in Amsterdam geboren. Later woonde het gezin in Enschede, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Tijdens de oorlog verhuisden ze van Enschede naar Dordrecht. “De oorlogstijd was voor hem, net zoals voor veel anderen, een heftige tijd die blijvend indruk maakte”, zegt zoon Thomas, jongste van het gezin van Wim De Bois. 

In 1946 ging De Bois diergeneeskunde studeren in Utrecht. Na zijn afstuderen had hij samen met medestudente en inmiddels echtgenote Arda enkele jaren een eigen dierenartsenpraktijk in Zeist. Daarnaast werkte hij als wetenschappelijk medewerker bij Veterinaire Verloskunde aan de universiteit. 

In 1961 promoveerde De Bois op ‘Endometritis en vruchtbaarheid bij het rund’. Zijn promotor, professor Van der Kaay, was onder de indruk van de grote wetenschappelijke kwaliteiten van zijn ‘pupil’ en vroeg hem hoogleraar te worden aan de universiteit. Wim de Bois bekleedde er vervolgens van 1964 tot 1985 de functie van hoogleraar veterinaire verloskunde en gynaecologie. Onder zijn succesvolle leiding was Veterinaire Verloskunde de eerste kliniekdie in 1967 naar nieuwbouw in de Uithof verhuisde. 

‘Een bescheiden mens, zeker gezien zijn staat van dienst’

Tijdens zijn jaren in Utrecht drukte De Bois zijn stempel op de ontwikkeling van zijn vakgebied met het inschakelen van biochemici en biologen bij het voortplantingsonderzoek. De daaruit ontwikkelde kennis leidde tot een eredoctoraat in Hannover. Ook gaf De Bois een belangrijke aanzet tot de non-chirurgische embryotransplantatie en de vruchtbaarheidsbegeleiding bij het rund. Voorts nam de begeleiding van de voortplanting van het paard onder zijn leiding een grote vlucht. Voor zijn verdiensten op het gebied van de voortplanting van dieren werd hij Honorary Diplomate of the American College of Theriogenologists. 

Van 1979 tot 1997 was Wim de Bois bestuurslid van VvAA. Aanvankelijk had hij zitting in de redactiecommissie van Arts en Auto, later werd hij secretaris in het VvAA-bestuur. Hij werd in 1997 benoemd tot erelid van VvAA. 

In zijn vrije tijd was De Bois een fervent sporter. Hij schaatste tweemaal de Elfstedentocht uit en reed hem maar liefst zestien keer per fiets. En hij reisde graag met zijn vrouw naar Frankrijk waar zij vele mooie wandelingen maakten. “Maar bovenal”, zegt zoon Thomas, “was hij er altijd voor ons als gezin. Hij gaf ons veel vrijheid, maar keek tegelijk wel over onze schouder mee of we de juiste beslissingen namen.” Volgens kinderen Willem, Marjolein en Thomas was hun vader een toegankelijk, puur en vooral bescheiden mens, ‘zeker gezien zijn staat van dienst’. “We hadden een unieke vader en zijn hem enorm dankbaar voor alles.” 

Delen