Winter in Madrid

Barcelona is populairder, maar Madrid beschikt over de hipste hotels, smakelijkste restaurants en beste musea van Spanje. De winter is het ideale seizoen om er in alle rust kunst te kijken en te genieten van Iberische winterkost.

Tekst: Sander Groen 

Rivaliteit tussen Madrid en Barcelona is er altijd geweest. Madrid heeft geen boulevard, geen palmbomen en geen strand, noch de modernistische extravaganza van Gaudí die van Barcelona een soort chique Efteling maakt. Op het onderdeel esthetiek wint Barcelona het dus van Madrid. Maar als Barcelona het knappe zusje is, dan is Madrid het stoere broertje. Winkels, restaurants en hotels zijn hier überhip. En Madrid heeft de Madrilenen: open, tolerant en hartelijk. Op straat de weg vragen, is een feest: geduldig wordt de juiste route aangewezen op de plattegrond, het liefst lopen ze nog even mee en alles gaat met een glimlach. Kom daar in Catalonië nog maar eens om.

Het middelpunt van de stad is Plaza Puerta del Sol. Hier staat ook de grootste kerstboom van de stad en het is het epicentrum van de nieuwjaarsviering. Midden in de stadse heksenketel van gehaaste voetgangers, snelle fietsers en toeterende taxi’s is het Parque del Buen Retiro een groene oase. Op zonnige zondagen ontspant half Madrid hier in een roeibootje, bij een potje petanca, met een caña op een verwarmd terras of in het oorspronkelijk als wintertuin gebouwde Palacio de Cristal.

Van Goya tot Almodóvar

In Madrid staan drie van ’s werelds beroemdste musea op een kluitje: het Prado met klassieke kunst van grootmeesters als Goya en El Greco, het Museo Reina Sofia met moderne meesterwerken van Dalí en Picasso (Guernica!) en het Museo Thyssen-Bornemisza met onder meer Jan van Eyck en Mondriaan. 

Klik op de afbeelding voor meer foto’s

Maar er zijn ook kleinere en onbekendere musea die schreeuwen om een bezoek, zoals het Museum van de Romantiek (Museo del Romanticismo) met zijn eigen Goya’s, het chique Museo Cerralbo waar u zo het leven van een 19de-eeuwse markies binnenstapt, of het sfeervolle huismuseum van schrijver Lope de Vega die hier in de 16de eeuw zijn komedies en sonnetten schreef. Kunstminners hoeven zich in Madrid geen moment te vervelen: de stad telt zo’n vijftig musea en tientallen galeries.

Uitblazen van die stortvloed aan kunst en cultuur kan in de Círculo de Bellas Artes, geopend in 1926 als besloten cultuurcentrum, maar nu open voor het grote publiek. Behalve een theater, filmzaal en muziekpodium is er ook een chic café, dat vanwege de enorme ramen ook wel La Pecera (het aquarium) heet, en waar logischerwijs gekeken en bekeken wordt. Filmliefhebbers spoeden zich naar Lavapiés, waar Cine Doré met ruim een eeuw niet alleen de oudste bioscoop van Madrid is, maar met kaartjes van 3 euro ook de goedkoopste. Komt de vermiljoenrode façade van dit artnouveaubioscoopje u bekend voor? Kan kloppen: Cine Doré is te zien in de film Hable con ella uit 2002. De beroemdste regisseur van Spanje, Pedro Almodóvar, nam nagenoeg al zijn films geheel of gedeeltelijk op in Madrid. Een tocht langs de filmlocaties is een leuk dagje uit; bezoek bijvoorbeeld tapasbar Alhambra uit ¿Qué he hecho yo para merecer esto!!, de stierenvechtersarena uit ¡Átame!, de monumentale begraafplaats Almudena uit Kika of de iconische triomfboog Puerta de Alcalá uit de openingsscène van Carne trémula.

Behalve een cultuurparadijs is Madrid ook een winkelwalhalla vol warenhuizen en boetieks, variërend van klassiek tot hip en van betaalbaar tot peperduur. Spaanse merken als Camper, Desigual, Mango en Zara zijn hier goedkoper dan thuis – zeker in de winter, als het rebajas (uitverkoop) is. Warenhuizen en ketens zijn te vinden tussen Plaza Callao en Sol, traditionele winkeltjes rond Plaza Mayor, alternatieve modeboetieks in Chueca en Calle Fuencarral, en kunst en design in Malasaña. Naar de wijk Salamanca gaat u voor de P.C. Hooftstraat op z’n Madrileens; alleen beslaat die hier geen straat, maar zo’n beetje de hele wijk. Op zondagochtend is El Rastro’s werelds grootste vlooienmarkt, met 3.500 stalletjes (!) voor antiek, vintagemode en prullaria.

Madrileense winterdagen zijn doorgaans zonnig, maar koud; aankleden in laagjes is dus het devies. Opwarmen kan met een mok dikke warme chocolademelk met churros (gesuikerde, gefrituurde deegstaafjes) bij Chocolatería San Ginés die de snack al sinds 1894 serveert, en dat 24 uur per dag. Sobrino de Botín uit 1725 is volgens het Guinness World Recordboek ‘s werelds oudste restaurant. Goya, daar is hij weer, werkte hier en jawel, Hemingway was er stamgast. De huisspecialiteit is geroosterd speenvarken, maar op de kaart staat ook dé winterklassieker: cocido madrileño, een stoofpot van kikkererwten, groente, aardappelen en vlees. Drinken in stijl kan bij Museo Chicote, een antieke cocktailbar uit 1931. In het mahoniehouten artdeco-interieur nipten diva’s als Grace Kelly en Ava Gardner naast Frank Sinatra en Salvador Dalí aan hun cosmo, manhattan of mojito. ¡Salud!