Wonderbaarlijke genezing

Oud-huisarts Ingrid Verbeek-Starink vond tijdens haar opleiding een bijzonder medicijn.

Tekst: Ingrid Verbeek-Starink | Beeld: Marcel Leuning

April 1982 startte ik met de (eenjarige) opleiding huisartsgeneeskunde in een plaatsje in Noord-Holland. De eerste twee weken liep ik mee met mijn opleider, maar na een paar dagen vond hij dat ik zelf wel een patiënt kon zien. Een oudere man, 60+, die al langer ‘vage’ klachten had, geregeld op zijn spreekuur kwam en graag van zijn klachten af wilde. Mijn opleider kon nooit iets bijzonders vinden en wist eigenlijk niet wat hij met hem aan moest. Misschien had ik een goed idee. Zag hij iets over het hoofd? Ik moest hem maar eens goed uitvragen en uitgebreid onderzoeken en mocht er zo lang over doen als nodig.

Met frisse moed begon ik aan mijn eerste consult als huisarts in opleiding. Gelijk een ‘moeilijk geval’. Echt een uitdaging. Een vriendelijke, in mijn ogen, man op leeftijd (ik was 27) stapte mijn spreekkamer binnen. Hij vond het heerlijk al zijn klachten breeduit aan mij te vertellen. Had al jaren met name hoofdpijn, sliep daar slecht van en had nog een paar andere klachten… Ik noteerde alles zorgvuldig op de ‘groene kaart’. Daarna keek ik hem uitgebreid na, ik had immers alle tijd, en vond alleen zijn neus een beetje verstopt. Verder niets. Wat moest ik hiermee? 

Hij had nergens meer last van na al die jaren klachten

De man had hoge verwachtingen van mij. Ik was door mijn opleider namelijk aangekondigd als de dokter die hem eens goed zou bekijken. In een flits bedacht ik het volgende: ‘Ik schrijf u een neusspray (xylometazoline, kinderdosering) voor, die u 1 week 3 x per dag gaat gebruiken en dan komt u over een week bij mij terug. Dit helpt beslist.’  

Deze ‘oplossing’ gaf mij de ruimte om nog even na te denken over hoe hiermee verder te gaan, want de man was nu ‘mijn’ patiënt. Hij was blij, vertrok met het recept en maakte een nieuwe afspraak.

Na precies een week kwam hij bij mij terug in de praktijk met een big smile op zijn gezicht. Ik had hem genezen! Hij had nergens meer last van na al die jaren van klachten! Wat was hij gelukkig. Ik kon niet meer stuk bij hem en heb hem daarna nog regelmatig mogen zien. Hij had een rotsvast vertrouwen in mij. Heel bijzonder.

Zo’n snelle, ‘wonderbaarlijke’ genezing van al jaren bestaande klachten heb ik daarna nooit meer meegemaakt. Het heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zijn klachten zijn trouwens niet meer teruggekomen…

Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Omdat de omstandigheden zo bijzonder waren, het behandeltraject aangrijpend, of juist omdat zich iets grappigs voordeed in het contact. In deze reeks leest u hun verhalen.

Delen