Wondertherapie

Dierenarts Jan Berger genas eens een patiënt met een razendsnel wondermiddel. Het recept bleef echter altijd geheim.     

Tekst: Jan Berger | Beeld: Marcel Leuning

 

Onderweg naar rundveehouder Frank denk ik na over wat hij ongetwijfeld ietwat mompelend in Brabants dialect tegen mijn vrouw heeft gezegd: ‘Een koei plat in de waai’.

Frank is in hart en nieren een koeienboer met een postuur waar menigeen even van terugdeinst. In het geval van Frank totaal onnodig want, hoewel wat grof in de mond is deze veehouder de goedheid zelve.

Onderweg naar de wei vertelt Frank zijn verhaal. Koeien in de wei staan ’s avonds te dringen aan het hek om gemolken te worden. Cora heeft twee weken geleden gekalfd en bleef vanavond aan de rand van de wei liggen. Frank denkt daarom aan melkziekte. De ijskoude oren lijken zijn diagnose te bevestigen, maar bij verder onderzoek kom ik waterige melk tegen uit een van de spenen van de te harde uier. De diagnose Coli-mastitis is daarmee gesteld. Een mastitis, oftewel een uierontsteking veroorzaakt door een Colibacterie, kan koeien ziek maken. In het geval van Cora zó ziek, dat ze niet meer kan staan.

‘Even wat spullen halen’, zeg ik tegen Frank en loop terug naar mijn auto. Dierenartsen hebben een prachtig beroep. Een zieke koe in een Brabantse wei op een prachtige zomeravond maakt voor mij het plaatje volmaakt. Alhoewel Coli-mastitis een ernstige aandoening is, zegt mijn jarenlange ervaring me dat ik Cora weer beter ga maken.

Cora flappert met haar oren en ademt snel

Inwendig fluitend kom ik terug bij Frank en Cora. Ik dien 100 ml van het geneesmiddel met een spuit van 50 ml, in twee keer, traag toe in de melkader. Vreemd genoeg wordt Cora tijdens het toedienen van de eerste 50 ml onrustig. Ze flappert met haar oren en ademt sneller. Frank pakt de horens en spreekt haar zonder resultaat kalmerend toe. Cora schudt met haar kop en Frank heeft grote moeite haar te bedwingen. ‘Duurt het nog lang?’, vraagt hij benepen.

Haastig trek ik de tweede spuit vol en kijk ondertussen op het etiket. Tot mijn grote schrik zie ik dat ik een lokaal verdovingsmiddel met adrenaline heb toegediend. Door adrenaline gaat alles in het lichaam in de alarmfase staan. Voor een koe betekent dat: VLUCHTEN! Even denk ik: wat nu? Dan zeg ik tegen Frank: ‘Ze heeft genoeg gehad, laat haar maar los’. Terwijl Franks grote lichaam enkele meters opzij vliegt, springt Cora snuivend overeind en rent als een dolle stier de wei in. We moeten allebei even bijkomen van de schrik. Met stomme verbazing kijken we Cora na. ‘Nou, dat is nog eens een wondermiddel’, stelt Frank uiterst tevreden vast. Even twijfel ik of ik mijn vergissing zal erkennen, maar ik besluit om Frank niet teleur te stellen.

Hij is als enige ooit getuige geweest van deze ‘wondertherapie’.

Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Omdat de omstandigheden zo bijzonder waren, het behandeltraject aangrijpend, of juist omdat zich iets grappigs voordeed in het contact. In deze reeks leest u hun verhalen.

 

Delen