Yvonne van Leeuwen (1951-2019)

Op 1 mei overleed op 67-jarige leeftijd Yvonne van Leeuwen, hoofddocent huisartsgeneeskunde aan de Universiteit Maastricht. “Maatschappelijke betrokkenheid speelde een belangrijke rol in haar leven.” 

Tekst Wout de Bruijne

Yvonne van Leeuwen is geboren en getogen in Son en Breugel. Voor haar studie geneeskunde trekt zij van Brabant naar Groningen. Hoewel van Leeuwen ook enige tijd in Italië interne geneeskunde studeert, kiest ze voor specialisatie tot huisarts aan de ‘Rijksuniversiteit Limburg’. Haar opleider daar wordt haar levenspartner en blijft dat tot zijn overlijden in februari 2018. 

Na haar studie werkt Yvonne van Leeuwen als waarnemer, terwijl ze ondertussen colleges volgt aan de Hoge­school voor Theologie en Pastoraat in Heerlen. Aan die studierichting verwante begrippen als geestelijke verzorging en maatschappelijke betrokkenheid spelen blijvend een rol in haar leven en in haar latere werk als docent. Die functie bekleedt ze vanaf 1981 bij de Universiteit Maastricht en uiteindelijk wordt zij daar hoofddocent huisarts­geneeskunde. Haar sociale interesse blijkt onder meer uit de ‘broodjes verstand’, lunchreferaten die Yvonne van Leeuwen organiseert over allerlei onderwerpen op het grensvlak van beroep en maatschappij. 

Naast supervisie en doceren houdt Van Leeuwen zich ook bezig met toetsing en evaluatie. In 1987 bedenkt zij de eerste Landelijke Huisartsgeneeskundige Kennistoets (LHK), die essentieel en toonaangevend wordt en ook het onderwerp is waarop zij in 1995 promoveert.

Doctor Van Leeuwen verdiept zich gedurende haar carrière in tal van aspecten van de huisartsgeneeskunde, zoals gehoorstoornissen, oogheelkunde, chronische pijn, hart en vaatziekten en palliatieve geneeskunde. Er verschijnen meer dan tweehonderd publicaties van haar hand en ze is betrokken bij ‘het filosofische discours in binnen- en buitenland. 

‘Yvonne leerde ons om altijd verder te kijken’

Collega’s en studenten noemen haar warm en betrouwbaar, eloquent, markant en onconventioneel. “Ze was een voorbeeld voor mij”, zegt huisarts Aafke Snoeijen, voormalig student bij Van Leeuwen. “Ze had een tomeloze energie en groot doorzettingsvermogen. Toen ze een tijdje erge rugpijn had, bleef ze lesgeven. Tussendoor rustte ze dan even op een meegebrachte stretcher.”

Een andere inspiratie noemt Aafke Snoeijen de zogenaamde ‘Witte Ravenclub’ van haar docent. “De groep zocht naar mogelijk achterliggende redenen van het doktersbezoek van patiënten. In hoeverre waren die gelinkt aan veranderende maatschappelijke en politieke oorzaken? Yvonne leerde ons om altijd verder te kijken.”

In 2017 wordt bij Yvonne van Leeuwen  de ziekte van Kahler vastgesteld. Zij overlijdt uiteindelijk in het hospice waar zij bestuurslid en medisch adviseur van was. Van Leeuwen was zelf ooit pleit­bezorger van de oprichting van hospices om optimale zorg te kunnen bieden aan mensen in hun laatste levensfase. In hun rouwadvertentie noemen medewerkers van het hospice het ‘wrang en mooi’ tegelijk dat Yvonne van Leeuwen in haar ‘eigen’ hospice overleed.

Delen