Zelfreflectie

Marleen Barth, voorzitter van GGz NL, zei afgelopen zaterdag in de Volkskrant dat de meeste psychische klachten verdwijnen door een uurtje hardlopen, op tijd naar bed en geen alcohol. Ik weet niet hoe u ertegen aankijkt – en ik hoor dat uiteraard graag van u – maar mijn opvatting is dat ze groot gelijk heeft. Persoonlijk los ik het anders op: ik neem juist wél een borrel, zet een mooie plaat op of zeg tegen het dichtstbijzijnde gezinslid “Ach zeur niet zo.” Maar in de kern komt dit op hetzelfde neer en heeft het ook hetzelfde effect. Al een uur later voel ik mij een stuk beter.

Psychologische problemen horen bij het dagelijks leven en zijn doorgaans tijdelijk van aard. Je kunt daar natuurlijk heel snel behandeling voor zoeken, maar het is de vraag of dit altijd zinvol is. Volgens mij was onze demissionaire minister Edith Schippers nog helemaal niet zo gek toen ze zei dat een goed gesprek met de buurvrouw veel problemen net zo goed oplost als een bezoek aan de ggz. We stappen alleen liever direct naar de ggz omdat we met dat psychische probleem een behoefte hebben die direct dient te worden bevredigd. Net zoals we tijdens het winkelen de eerste de beste fastfoodtent binnenlopen als onze magen beginnen te knorren. Het is gemakkelijk, het is snel en het zorgt ervoor dat je niet hoeft na te denken. Het schakelt de kritische zelfreflectie uit en je kunt snel doorzappen naar de volgende behoefte. En zolang er genoeg behoeften zijn en we die zo snel mogelijk kunnen bevredigen, hoeven we niet na te denken over de vraag of we daar nu eigenlijk wel zo gelukkig van worden. Mijn idee is dat een beetje kritische zelfreflectie op zijn tijd veel gelukkiger maakt.

Delen