Ziekenhuis light
Voor een aantal behandelingen is het niet nodig dat de patiënt in een ziekenhuisbed ligt, maar gaat in één keer de overstap maken naar die behandeling thuis aanbieden toch nog te ver. Een minihospitaal zoals het Medisch Centrum Schijndel is dan een mooie tussenoplossing. Het verblijf is goedkoper dan in een regulier ziekenhuis, maar patiënten hebben er toch de zekerheid van in een veilige omgeving terecht kunnen voor bijvoorbeeld nierdialyse of chemotherapie. De medisch specialisten komen naar de patiënten toe als dit nodig is, maar een belangrijke rol is weggelegd voor thuiszorgorganisatie HappyNurse. Dergelijke initiatieven zullen we vaker zien ontstaan.
Een mini-hospitaal of zorghotel is een stuk goedkoper dan een regulier ziekenhuis
Daarnaast zijn er ook patiënten die uit het ziekenhuis worden ontslagen omdat ze medisch uitbehandeld zijn, maar voor wie terugkeren naar huis nog niet direct de beste optie is. Omdat de partner werkt bijvoorbeeld, of omdat er geen partner is. Het is dan ook logisch dat zorghotels zijn ontstaan, want daarvoor is deze doelgroep een interessant verdienmodel. Maar helemaal mooi is als zoiets in de vorm van een zorgcoöperatie wordt opgezet door burgers die iets voor andere burgers over hebben. Als het meezit opent een dergelijk initiatief in 2019 zijn deuren in het Haagse Laakkwartier ‘voor een eigen bijdrage die ook is op te brengen door het kleinste inkomen’.
De initiatiefnemers zeggen geen winstdoelstelling te hebben en zo veel mogelijk met vrijwilligers te willen werken. Ook zeggen ze te hopen op de steun van zorgverzekeraars. Die zullen zeker vragen stellen over de continuïteit van een dergelijk initiatief. Maar als ze erin slagen daarover goede waarborgen te formuleren, is het een interessant aanbod waarmee ze komen.
3 reacties
Interessante artikelen en.informatie voor een druk belaste mantelzorger die zelf eigenlijk ook mantelzorg nodig heeft.
Gert Arp
26 november 2017 / 16:06Eigenlijk arrangeer ik voor op toekomstige zorg die ik zelf op termijn ook nodig zal hebben.
Ben een ervaren mantelzorger geworden door de verzorging van een invalide partner.
Verschil is dat de partner langzaam maar zeker weer op dd been komt. Zelf ben ik lichamelijk o.k.maar word al aardig vergeetachtig. Zowel mijn grootmoeder als mn eigen moeder zijn ten onder gegaan door dementie. Ik.lijk erg op mn moeder dus kijk vooruit hoe ik mn dagelijks leven zo lang mogelijk kan rekken om mn hulpbehoevende partner te kunnen verzorgen. De in het verleden opgedane ervaring geven mij de expertise en de moed om zo lang mogelijk door te kunnen gaan.
Er is 1 maar: We zijn afhankeliik van zelfstandig vervoer. Zolang ik auto kan blijven rijden is dat geen
probleem. Tot nog toe nog nooit brokken gemaakt maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Beperkte mobiliteit zou voor ons een ramp.zijn ook omdat.mn partner hiervoor van mij afhankelijk is.
We gaan gewoon door. Tot nog toe ben ik behalve de mazelen in mn jeugd nog nooit ziek geweest. In het verleden.heb Ik als kind een keer een paar dagen de school verzuimd na een val ongelukje met mn fiets.
Dat is het voor vandaag.
Het wordt tijd om de hond uit te gaan laten en voor het avondeten te gaan zorgen.
Wordt misschien vervolgd (Ben geen helderziende).
M.vr.gr. en “tot spreeks”
Gert Arp
26 november 2017 / 16:28Voor arrangeren op zorg die je in de toekomst nodig zult hebben is iets wat weinig mensen doen. Toch is het belang hiervan duidelijk, dus het zou waardevol zijn als meer mensen dit wél deden. Maar het is een uitdaging.
Frank van Wijck
26 november 2017 / 19:20