Zorg en geld

In de discussie over de plannen van zorgverzekeraar Menzis voor de ggz is de laatste dagen zo’n beetje iedereen over elkaar heen gevallen die iets met de materie te maken heeft. Hierbij voegt zich nu ook Henk van Gerven, Tweede Kamerlid voor de SP. Hij werpt de vraag op wat er achter de drang ligt om zorg te betalen op basis van resultaten in plaats van geleverde zorg. Nu, dat is heel eenvoudig uit te leggen door er een wedervraag tegenover te stellen: wat heb je aan zorg die geen resultaat oplevert?

Wat heb je aan zorg die geen resultaat oplevert?

Van Gerven stelt dus de verkeerde vraag. Meer ter zake doende is de vraag wat de zorgverzekeraar wil bereiken met zijn initiatief. Daarover hebben de laatste dagen veel mensen hun mening geventileerd, vaak zonder hierover met die partij in gesprek te gaan. Hopelijk verandert dit nu snel en komt er alsnog een constructieve dialoog. Al zag ik op social media ook alweer uitlatingen van critici die stellen dat zo’n dialoog geen zin heeft omdat niet zozeer dit ene plan het probleem is, maar het hele systeem dat ‘ziek’ zou zijn. Dat is weinig hoopgevend.

Uit de ‘mantra’ dat de zorg te duur zou zijn, spreekt volgens Van Gerven georganiseerd wantrouwen. We moeten stoppen met die mantra, stelt hij. Blijkbaar vindt hij de zorg nooit te duur. Als dat inderdaad zijn stelling is, hoop ik wel dat hij ook deze zin uit het artikel van Marcel Canoy c.s. leest: “Welke prijs voor een behandeling is acceptabel? Elke keuze voor het een is ook een keuze tegen het ander.’ We kunnen het geld dat we verantwoord vinden om aan zorg te besteden maar één keer uitgeven. Of we moeten geld gaan bijdrukken natuurlijk. Maar dat is nu ook weer niet zo’n goed idee.

Delen